In april 2007 heb ik een borstvergroting ondergaan in Tongeren, België. Van cup AA links en cup AAA rechts ben ik naar cup 75B gegaan. Mijn redenen toen waren dat ik me vrouwelijker wilde voelde, ik was het zat minibeha's te dragen met dan net een goed gevulde linkercup en een halve rechtercup. Ik was het ook zat op straat door onbekenden te worden uitgescholden voor plank met erwten of erger. Ik was het helemaal zat en de oplossing leek zo simpel: een borstvergroting was zo duur niet meer, er zaten (zogenaamd) weinig risico's aan, dus na een jaar sparen en nadenken kon ik zeg maar een nieuw leven beginnen.
Ik ben nog steeds heel tevreden met hoe de operatie is verlopen en ik vind het er fantastisch uitzien. Mijn houding is zelfs beter geworden. Met ruim 1 meter 80 vind ik het fijn dat mijn borsten verder uitsteken dan mijn ribbenkast.
Op deze website kwam ik het a-typisch borstpijn syndroom tegen. Ik heb vorig jaar voor het eerst hier last van gehad. Ik herken echt precies wat er allemaal bij staat aan symptomen. Het was echt anders dan een paniekaanval en in het ziekenhuis konden ze ook niks vinden wat die pijn kon veroorzaken. (Waar ik een paniekaanval kreeg omdat ze me dwongen een mammografie te ondergaan terwijl ik zei dat dat niet mocht vanwege de protheses...
)Dus nu probeer ik toch maar langzaam aan het idee te wennen dat de protheses er dit jaar of volgend jaar uit gaan. Ik hoop nog een alternatief te vinden waarmee ik toch de mooie vorm behoud. Het is heel ijdel, dat weet ik. Ik zou me er niet druk om moeten maken. Maar daarom ben ik blij dat ik dit forum heb gevonden, want hier is vast iets van begrip.
En wat een ander er van vindt...