Goedemiddag dames,
Eind juni heb ik mijn borstexplantatie gehad en helaas voel ik mij nog niet echt beter. Ik twijfelde of ik het hier wilde delen, maar ben ook benieuwd hoe de ervaringen van anderen zijn.
Bij mij is het ASIA syndroom vastgesteld eerder dit jaar en ik merk aan mezelf dat ik het lastig vind om in te schatten dat hoe ik mij nu voel bij mijn herstel hoort. Is het mogelijk dat er een soort van schommelingen zitten in het herstel? Klinkt misschien gek, maar net zoals dat je bij een kind sprongetjes hebt in de ontwikkeling maar dan dus in het herstel na de operatie?
Ik heb namelijk anderhalve week geleden keelontsteking gekregen en ik merk dat ik echt op ben. Twijfel heel erg of ik de huisarts moet bellen voor antibiotica, omdat ik niet weet wat dat weer met mijn lijf gaat doen. Maar heb ook gedacht kan het iets met mijn herstel te maken hebben en dat dit erbij hoort?
Ik zie graag jullie reacties tegemoet.
Alvast bedankt en een fijne middag!
groet Meike
Herstel na operatie
Lieve schat, dit hoort helaas bij het ontgiften. Je bent nog niet zo lang geleden geopereerd. Slik je supplementen?
Ik zou geen antibiotica nemen tenzij je hoge koorts hebt. Antibiotica is een aanslag op je darmen en juist de darmflora is belangrijk voor de weerstand.
Houd jezelf heel goed warm, drink veel thee en slik goede supplementen voor je weerstand > vitamine C, D, Magnesium, Zink, Quercetine en omega 3 tegen ontstekingen.
Ik plaats hier nog even wat linkjes naar topics met uitleg waar je veel aan hebt.
Waarom worden mijn klachten erger na explantatie?
viewtopic.php?f=61&t=2127
Verloop van klachten na explantatie
viewtopic.php?f=161&t=4310
En ik verplaats je topic naar het deel 'Complicaties en klachten na explantatie'
Ik wens je heel veel sterkte lieve schat!!! <3 <3 <3
Ik zou geen antibiotica nemen tenzij je hoge koorts hebt. Antibiotica is een aanslag op je darmen en juist de darmflora is belangrijk voor de weerstand.
Houd jezelf heel goed warm, drink veel thee en slik goede supplementen voor je weerstand > vitamine C, D, Magnesium, Zink, Quercetine en omega 3 tegen ontstekingen.
Ik plaats hier nog even wat linkjes naar topics met uitleg waar je veel aan hebt.
Waarom worden mijn klachten erger na explantatie?
viewtopic.php?f=61&t=2127
Verloop van klachten na explantatie
viewtopic.php?f=161&t=4310
En ik verplaats je topic naar het deel 'Complicaties en klachten na explantatie'
Ik wens je heel veel sterkte lieve schat!!! <3 <3 <3
Bezoek onze website
~~~~~~
Meld je aan voor de collectieve rechtszaak tegen Allergan
~~~~~~
Meld je klachten bij het MEBI van het RIVM
~~~~~~
Neem contact op
The sound of silence speaks louder than words
~~~~~~
Meld je aan voor de collectieve rechtszaak tegen Allergan
~~~~~~
Meld je klachten bij het MEBI van het RIVM
~~~~~~
Neem contact op
The sound of silence speaks louder than words
Lieve Luna,
Dankjewel voor je snelle en uitgebreide reactie. De implantaten hebben 22 jaar in mijn lijf gezeten. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat ik mij al stukken beter zou voelen, ook omdat ik bij anderen zag dat dit wel gebeurt.
Daarnaast werk ik op dit moment niet, omdat ik lichamelijk dat niet aan kan, maar ik zou het zo graag weer willen. Ik merk bij mezelf dat daar ook frustratie zit. Blijkbaar vind ik dat nog moeilijk om te accepteren. Ook omdat ik zo graag weer wil en ook aan de buitenwereld wil kunnen laten zien dat het beter gaat.
Sorry voor mijn uitgebreide reactie, maar ik voel mij soms zo machteloos omdat ik niet weet of ik ooit weer helemaal de oude ga worden. Dat maakt mij verdrietig! Ik blijf hopen dat dat wel het geval is, maar het voelt dat als ik elke keer een stapje vooruit ga ik weer teruggefloten word.
Ben ook heel benieuwd hoe anderen dat ervaren en hoe zij hiermee omgaan.
Liefs Meike
Dankjewel voor je snelle en uitgebreide reactie. De implantaten hebben 22 jaar in mijn lijf gezeten. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat ik mij al stukken beter zou voelen, ook omdat ik bij anderen zag dat dit wel gebeurt.
Daarnaast werk ik op dit moment niet, omdat ik lichamelijk dat niet aan kan, maar ik zou het zo graag weer willen. Ik merk bij mezelf dat daar ook frustratie zit. Blijkbaar vind ik dat nog moeilijk om te accepteren. Ook omdat ik zo graag weer wil en ook aan de buitenwereld wil kunnen laten zien dat het beter gaat.
Sorry voor mijn uitgebreide reactie, maar ik voel mij soms zo machteloos omdat ik niet weet of ik ooit weer helemaal de oude ga worden. Dat maakt mij verdrietig! Ik blijf hopen dat dat wel het geval is, maar het voelt dat als ik elke keer een stapje vooruit ga ik weer teruggefloten word.
Ben ook heel benieuwd hoe anderen dat ervaren en hoe zij hiermee omgaan.
Liefs Meike
Ik begrijp je helemaal lieverd. Ik heb zelf ook een heel lange en heel zware weg moeten afleggen en heb door de jaren heen ook veel moeten 'inleveren'. Beseffen dat je niet (meer) kan wat anderen kunnen, is zwaar. Wat voor velen vanzelfsprekend is, is dat niet (meer) voor jou.
Maar lieverd, jij bent echt nog aan het begin van de reis. Ik weet zeker dat jij nog voor een groot deel zult herstellen.
De meeste vrouwen keren na het eerste jaar niet meer terug. De vrouwen die (nog) niet beter zijn, blijven wel terugkeren. Gelukkig komt het grootste deel dus niet terug en gaat door met hun leven. Ik gun het jou heel erg moppie!!!!
Je zit nu in een heel moeilijke fase. De psychologische kant van het verhaal heeft ook weer grote invloed op je herstel. En het is natuurlijk helemaal niet raar dat je dit ervaart. Maar probeer te accepteren wat nu is en weet dat jij er mag zijn waar je nu bent. En dat je niemand iets verschuldigd bent en ook niet jezelf. Wees lief voor jezelf en je lichaam, ze heeft je heel hard nodig. Laat haar Zijn.
Misschien heb je ook nog iets aan deze topics:
viewtopic.php?f=61&t=4438
viewtopic.php?f=161&t=2772
Heel veel strekte lieverd!!!
Maar lieverd, jij bent echt nog aan het begin van de reis. Ik weet zeker dat jij nog voor een groot deel zult herstellen.
De meeste vrouwen keren na het eerste jaar niet meer terug. De vrouwen die (nog) niet beter zijn, blijven wel terugkeren. Gelukkig komt het grootste deel dus niet terug en gaat door met hun leven. Ik gun het jou heel erg moppie!!!!
Je zit nu in een heel moeilijke fase. De psychologische kant van het verhaal heeft ook weer grote invloed op je herstel. En het is natuurlijk helemaal niet raar dat je dit ervaart. Maar probeer te accepteren wat nu is en weet dat jij er mag zijn waar je nu bent. En dat je niemand iets verschuldigd bent en ook niet jezelf. Wees lief voor jezelf en je lichaam, ze heeft je heel hard nodig. Laat haar Zijn.
Misschien heb je ook nog iets aan deze topics:
viewtopic.php?f=61&t=4438
viewtopic.php?f=161&t=2772
Heel veel strekte lieverd!!!
Bezoek onze website
~~~~~~
Meld je aan voor de collectieve rechtszaak tegen Allergan
~~~~~~
Meld je klachten bij het MEBI van het RIVM
~~~~~~
Neem contact op
The sound of silence speaks louder than words
~~~~~~
Meld je aan voor de collectieve rechtszaak tegen Allergan
~~~~~~
Meld je klachten bij het MEBI van het RIVM
~~~~~~
Neem contact op
The sound of silence speaks louder than words
Helaas kan ik niet meer voor jullie doen dan proberen op afstand jullie bij de hand te nemen door deze moeilijke fase.
Weet dat ik aan jullie denk
Bezoek onze website
~~~~~~
Meld je aan voor de collectieve rechtszaak tegen Allergan
~~~~~~
Meld je klachten bij het MEBI van het RIVM
~~~~~~
Neem contact op
The sound of silence speaks louder than words
~~~~~~
Meld je aan voor de collectieve rechtszaak tegen Allergan
~~~~~~
Meld je klachten bij het MEBI van het RIVM
~~~~~~
Neem contact op
The sound of silence speaks louder than words