Hallo allemaal,
Ik wil me graag even aan jullie voorstellen en vertellen waarom ik op dit forum ben beland.
In december 2014 heb ik na lang twijfelen mijn borstimplantaten laten zetten. Samen met de pc zijn we hij de natrelle inspira trx 495cc uitgekomen. Na mijn 2 zwangerschappen had ik nog maar een lege cup over dus dit zou het mooi vullen. En de pc had gelijk, ik had weer mooie volle borsten.
Het eerste jaar was er niks aan de hand, ik was helemaal blij met mijn nieuwe "voorgevel" alleen dat veranderen naar een jaar. Ik kreeg psychische klachten en belande uiteindelijk thuis met het stempeltje de burn-out. Ook lichamelijk kreeg ik de vreemde dingen, ik was eruit het niks voor glutenintollerant, ik was chronisch vermoeid, zware migraine, eindeloze candida infecties, stemmingswisselingen etc. Etc.. huisarts gooide al deze klachten op mijn burn-out.
Anderhalf jaar geleden werd er in mijn linkerborst een knobbeltje gevonden. Toen is er een punctie gedaan, het bleek een cyste te zijn. Niks aan de hand, maar we kijken de protheses voor de zekerheid nog even na.. oké, deze waren ook nog intact. Dus knopje weer om en naar huis.
Voor de vermoeidheid en de hoofdpijn kwam ik vorig jaar bij een hematoloog in het ziekenhuis terecht. De huisarts had me doorgestuurd omdat het nog steeds niet echt beter ging. Ik ben allang weer aan het werk maar de klachten blijven. Bij de hematoloog heb ik aangekaart of het niet aan mijn borstimplantaten kon liggen, dit werd weggewuifd "nee mevrouw dat is niet mogelijk". We zijn nu al vele bloedonderzoeken en beenmergpunctie verder en ze kunnen niet vinden wat er aan de hand is. Er zijn wel wat kleine afwijkingen in mij bloed maar niks wat kan wijzen op de extreme vermoeidheid.. hier zit ik dus nog vol in traject.
Maar nu gebeurde afgelopen week het volgende: toen ik zonder bh op mijn bed lag zag ik een deuk in mijn linker borst, deze zat er eerder nooit. De kliniek waar ik toendertijd geholpen ben gebeld voor een afspraak en ik kon een paar dagen later terecht..
De dagen die volgende zakte de borst bij liggen steeds meer in elkaar, ook krijg ik steeds meer steken in mijn borst en oksel en heb ik extreme last van mijn nek en rug.
De dag van de afspraak bij de kliniek ging alsvolgt: de arts onderzoekt mij staand: "kapsel Baker 1 links en rechts, voelt goed soepel" toen ik ging liggen snapte hij mijn ongerustheid en beaamde hij ook dat hij dacht dat hij misschien toch lek was. Hij ging me doorverwijzen voor een MRI. Ik vertelde hem mijn andere klachten en dat ik al lange tijd het ziekenhuis in en uit loop zonder diagnose en linkte dit zelf aan mijn borsten. Dit werd alleen door de pc van de kliniek weer volledig weggewuifd.
Nu a.s. donderdag dus intakegesprek bij pc in het ziekenhuis voor een MRI.
Maar mijn besluit staat vast: ze moeten eruit! En wel het liefst nu!
Ik vind het verschrikkelijk al dat wachten en het van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Dat en al helemaal omdat ik mezelf psychisch en lichamelijk achteruit voel gaan.
Ik ben me echt ten einde raad en hoop dat ik snel onder het mes lig zodat ik kan gaan herstellen.
P.s. sorry voor mijn super lange verhaal
....
❤
.