Gister was het mijn dag!
Moest me om 11.40u melden, geen files onderweg en waren er 11.20u. Bij de receptie zei ze dat één operatie voor mij 20 minuutjes was uitgelopen, dus dat het iets later zou worden en idd om 12.00u mochten we met de lift naar boven. In het gangetje door een dame ontvangen en daar afscheid genomen van m'n vriend en toen kwamen de eerste (van nog vele) tranen.. Omgekleed en blauw jasje aan en toen mocht ik even op een bed wachten. Kwam vrouwtje infuus zetten en deed zo'n aantrekbandje om m'n arm, en ze zag m'n spanningen dus gingen eerst gewoon ff rustig kletsen (en ik huilen) , ze haalde dat bandje weer ff los van mn arm af enz. Gewoon lief en ze nam álle tijd. Toen ik wat rustiger was toch infuus gezet (daar was ik overigens niet gespannen voor hoor, geen naaldenfobie ofzo), daarna kwam de anesthesist ff kennismaken en vertellen hoe het allemaal ging. Van Selms kwam nog langs en markeerde alleen de littekens even met stift.
Toen was het tijd om naar de operatiekamer te lopen. Daar waren totaal 4 mensen, 2 anesthesisten en 2 dames. Mocht gaan liggen, nog ff wat check vragen beantwoordt. Van Selms kwam er ook bij, er werd narcose middel in infuus gedaan en "slaap lekker". Denk dat het toen 12:45 u was.
Werd vrij relaxed wakker om 14.00 uur en meteen zo opgelucht dat ik er nog/weer was, dus weer traantjes van blijdschap/opluchting. Van Selms kwam ook gelijk om de hoek kijken, kon m'n ogen nauwelijks op 'm focussen
en hij zei meteen dat het perfect was gegaan, showden de implantaten in een plastic hoesje, intact!! Zo blij. Hij zei dat hij het gehele kapsel weg had gehaald en dit heel makkelijk ging en hij alles schoon en droog (dus geen drains nodig) heeft achtergelaten. Kapsels worden onderzocht.Toen kreeg ik een raketje, kreeg ik het heel koud van dus werd er een warmteblazer onder m'n deken gestopt
Broodje gegeten en wat thee gedronken. Kreeg een strakke top aan, héél ff gespiekt, ja plat. Toen wezen plassen en omdat alles goed ging mocht ik om 15.00 uur m'n vriend bellen dat hij me op mocht halen. Die was in de buurt maar toch verkeerd gereden dus was er 15.30 en toen mochten we gaan.
Onderweg even langs de mac voor een patatje haha ik had echt trek en het smaakte goed..!
Thuis rustig aan en gewacht tot mijn zoontjes (4 en bijna 7) thuiskwamen. Die heb ik toen verteld dat mama wat last had van dr "bulten" zoals zij die noemden, en dat de dokter ze daarom wat kleiner heeft gemaakt. Dat het allemaal goed gaat maar dat ze voorzichtig met mij moeten doen en ik niet mag tillen. Zegt mn oudste: ja, ze waren ook echt heul groot he..!
uhhh dat viel wel mee
De nacht niet heel verkeerd verlopen, ik kon alleen maar op mn rug liggen en dat verveelde wel snel en om 5 uur was ik daar klaar mee dus wakker. Had vooral spierpijn eigenlijk. Ik slik de voorgeschreven medicatie. Dus 3x per dag Arthrotec en 4x per dan 1000 mg PCM.
Vandaag had ik mijn moeder geregeld om een dagje bij me te zijn zodat mn vriend nog wat kon werken. Maar het ging (gaat) echt heel goed. Ik doe zelf wat licht huishoudelijk werk. Zijn nog ff bij mn zus op de koffie geweest en de pijn is heel draaglijk.
Ik heb de implantaten thuis en even gewogen. ze waren dus 245 cc. Op de weegschaal kan ik centiliters en grammen wegen. Ze waren allebei precies 25 cl en precies 247 gram.
Foto gemaakt:
Nou en dan het resultaat.. ik heb de top nog niet uit durven doen. Heb het ook aangehouden met douchen (onderkant gedouched, bovenkant met washandje gewassen). Dat vind ik nog een stap te ver. Maar als ik spiek van de bovenkant en de top iets naar voren trek, dan lijkt er toch best nog IETS te zitten. Denk dat het ook nog wel vocht/zwelling is dus daar hou ik rekening mee. Maar vooral dat het zo zacht voelt is echt heel raar na 15 jaar harde borsten!
Al met al, ben ik heeeel blij en opgelucht dat het erop zit, waren toch een paar zenuwslopende maandjes met veel gepieker. En de operatie en het herstel tot nu toe valt me alles mee!
Dus hier een blije dame, klaar voor 2020!
Groetjes!
Herstel goed en laat je lekker verwennen.
Ik dacht echt weer plat te zijn met een naar voren staande tepel, maar het is (nu nog?) een klein handje vol. Als ik van boven naar beneden kijk zitten er toch echt twee bolletjes borst. Gekke is dat ik mijn spiegelbeeld mooier vind dan wanneer ik er een foto van maak en dat terug kijk. Dan zijn ze heel ongelijk..? Dus van de foto's word ik minder blij. Ook ben ik nog wat blauw wat wel langzaam aan het weg trekken is. 
maar ik kan iedereen geruststellen dat het echt heel goed en mooi kan herstellen, ook met alleen een explantatie. Natuurlijk moet je zelf na 14 jaar wennen, want het is anders, maar ik durf ook eerlijk te zijn dat het er heel netjes en zelfs best mooi uitziet. De eerste avond merkte ik ook dat ik anders en fijner kon door ademen. Iets wat ik al jaren riep, meerdere longfotos maar nooit iets gevonden dus maar geaccepteerd. Bizar om dan ineens te merken dat dit nu anders is! Ook zware gevoel in mijn armen, schouders wordt minder... 
. Ik heb ook het idee dat van Selms iets zei op de uitslaapkamer, alleen geen idee wat 
