Op dit soort dagen is het heerlijk om het rijk even alleen te hebben en even met jezelf te zijn. Geniet van je Netlix-momentMargreet schreef: ↑01 okt 2022 12:42Lief dat je dat vraagt. Ik kan niet altijd inschatten hoe ik zal reageren.
Rationeel is duidelijk en ik denk dat ik emotioneel al stappen had gemaakt voor de explantatie. Ik baalde enorm, dat ik dat stukje zelfvertrouwen kwijt zou raken. Maar ik denk, dat ik door de klachten inmiddels verwerkt had dat ik half plat verder door het leven zou gaan. Toen ik de eerste keer mijn hand erop legde, dacht ik wel even ‘oeps, dat is wel heel plat’.
Het vergt wat aanpassing weer, maar hey ‘ik ben er nog steeds’ en ‘dit ben ik’.
Hoe gaat het met jou nu?
Trombose schoot ook even door mijn hoofd zondagmorgen. In het ziekenhuis geven ze je standaard een prik. Maar blijkbaar is het niet nodig en is bewegen belangrijk.
Rustig aan hè?
Ik ga even lekker Netflixen(ben heerlijk alleen thuis)
(ben heerlijk alleen thuis)
Rationeel kun je veel plaatsen, maar emotie heeft soms een heel eigen tijdspad.
Ik kan me maar beperkt een voorstelling maken hoe dit proces voor jou moet zijn. Ons vertrekpunt verschilt enorm en daarmee ook ons herstel en het (optische) resultaat.
Er zelf doorheen gaan lijkt me een heel ander verhaal. Je hebt destijds vanuit een hele duidelijke aanleiding voor die prothese gekozen. Misschien heeft die prothese je toen ook wel door het eerste deel van je proces geholpen? Nu volgt er een heel ander proces; waarin je dat zelfvertrouwen uit andere dingen mag gaan halen. Het lijkt er op dat je daar al mee bent begonnen
Denk vooral ook af en toe aan je eigen onderschrift en geef een gil als je even van je af wilt kletsen tegen iemand wat verder van je af staat
Hetzelfde geldt voor jou (en voor alle vrouwen hier)