SVS-MELDPUNT KLACHTEN SILICONEN

Voorsteltopic staat hier
viewtopic.php?t=3452


Alles is goed gegaan en ik lig nu lekker op de bank met m’n eigen borsten. Letterlijk een last van m’n schouder. De protheses zijn al gaan “zweten” en dat na 3 weken. Ook Dr. Kappel stond daar van te kijken. Vandaar misschien het nacht zweten, koude rillingen en het gevoel dat mijn lichaam schreeuwde dat ze eruit moesten?

Geen idee, maar ik ben zielsgelukkig. Hopen dat het herstel goed gaat.

Liefs

ceedo schreef: ↑

06 mar 2021 19:37

Alles is goed gegaan en ik lig nu lekker op de bank met m’n eigen borsten. Letterlijk een last van m’n schouder. De protheses zijn al gaan “zweten” en dat na 3 weken. Ook Dr. Kappel stond daar van te kijken. Vandaar misschien het nacht zweten, koude rillingen en het gevoel dat mijn lichaam schreeuwde dat ze eruit moesten?

Geen idee, maar ik ben zielsgelukkig. Hopen dat het herstel goed gaat.

Liefs

Klinkt heerlijk ceedo! Wat fijn dat je al zo ver bent en het achter de rug hebt. Een heel goed herstel gewenst en veel beterschap! Lekker jezelf verwennen nu. Lees ik goed dat je het onder lokale verdoving hebt gedaan? Stoer hoor!

Fijn te horen dat het goed is gegaan Ceedo! Nu lekker tot rust komen en herstellen! Dat ze nu al aan het zweten waren ... Ik heb ze 18 jaar pfff. Woensdag uitslag van de MRI. Ben benieuwd. Denk dat er niets op te zien is.

Ceedo heel veel beterschap toegewenst,
Had jou datum even over het hoofd gezien ( sorry).
Hopelijk knap je snel weer op

Ukkie78 schreef: ↑

06 mar 2021 22:34

Ceedo heel veel beterschap toegewenst,
Had jou datum even over het hoofd gezien ( sorry).
Hopelijk knap je snel weer op

Dankjewel

Geen probleem ik wist het zelf ook pas 48 uur van te voren. Kwam ook als een verrassing voor mij.

Jij ook heel veel succes!

Hi allemaal,

Wil toch even een update geven.

Het is vandaag dag 4 en ben weer aan het werk gegaan. Toch wel zwaar en erg moe. Niet heel gek na 2 operaties in een maand tijd. Maar het geluk dat ik mijn eigen borsten weer zie en voel maakt alles goed. Vandaag heb ik voor het eerst “durven” kijken. Dit had ik beter nog even uit moeten stellen. Veel volume verlies en mijn linkerborst is wel erg pijnlijk. De linker tepel reageert ook bijvoorbeeld niet op kippelvel.. denk toch een zenuw wat niet helemaal goed gaat? Daarbij hoop ik echt dat mijn borsten niet zo slap blijven. Na hoe lang kan daar verandering in komen en hoe kan ik daar zelf bij helpen?

Voor de rest is alles echt een enorme achtbaan geweest en ben ik niet alleen lichamelijk moe maar ook geestelijk best uitgeput.

Daarbij komt de angst voor de littekens ook weer boven. Maar dat is iets wat ik moet gaan accepteren. Ik lees wel veel over laserbehandelingen, massages en siliconenpleisters. Heeft iemand hier ervaringen mee en zullen deze dingen helpen?

Ik heb enorm veel vragen in mijn hoofd waar ik geen antwoord op weet. Hoop dat jullie een beetje kunnen helpen.

Liefs

Lieve schat, je bent net geopereerd, alles heeft tijd nodig. Je borsten zullen in de komende 3 maanden weer langzaam hetzelfde worden als ze waren. Komt echt goed.
Kijk bij het deel verzorgen van de borsten over de littekens enz. Je kunt ook Susana een mail of pb sturen.

Ik ben trots op je! Dit vergt zoveel kracht! Jij koos voor de stem in jezelf om dit te doen. Je hebt naar je intuïtie geluisterd. Daar is veel moed voor nodig!

Heel veel liefs❤

Ps. Doe rustig aan hoor, niet teveel te snel willen!

Hoop dat het gelukt is, had even een apart explantie topic gemaakt. Je voorsteltopic staat hier: https://meldpuntklachtensiliconen.com/f ... php?t=3452

Neem je tijd lieve credoo
Liefs

Lief alle berichten. Deze horen mij kracht te geven, maar helaas ben ik weer terug bij af.

Paniek aanvallen en slapeloze nachten zijn weer volledig terug ondanks de medicatie en psychische hulp die ik krijg.

Zaterdag gaan de pleisters eraf bij Dr. Kappel en ben bang wat ik aantref.

Een leven met enorme littekens onder mijn borsten kan en wil ik niet. Ik kan zo niet leven en ik kan niet maanden of jaren wachten tot dat ik mijn oude leven terug krijg. Een leven met een verminkt lichaam kan ik niet accepteren en naar mezelf kijken kan ik ook niet. Had verwacht mijn levensplezier terug te krijgen, maar die ben ik totaal verloren. Hoe ga ik ooit mezelf nog mooi vinden en hoe durf ik ooit weer me aantrekkelijk te voelen voor mezelf maar ook voor mijn vriend. Voor hem is een lichaam met zulke littekens onder de borsten ook niet om aan te zien.

Ik vind alle vrouwen die positief zijn zo dapper, maar ik heb de kracht er echt niet meer voor. Mijn hoofd is zo moe.

Ik begrijp gewoon niet hoe ik dacht dat dit mij gelukkig ging maken. Ik had alles wat mijn hartje begeerde. Een fijne familie, lieve vriendinnen, de leukste baan en lieve vriend. In 1 maand tijd heb ik heel mijn leven kapot gemaakt en daarmee dealen is enorm moeilijk en onmogelijk.

Ik wilde graag mijn verhaal delen, maar ik kan er nu niks positiefs uithalen. Misschien over een paar weken, omdat ik vrouwen wil behoeden. Een borstvergroting doe je niet uit liefde voor jezelf. Het heeft mij in ieder geval compleet kapot gemaakt.

Ik wens iedereen die nog een operatie moet ondergaan veel succes en alle andere een goed herstel. Hoop dat jullie gauw beter worden.

Liefs

Wat ontzettend zielig dat je je zo voelt!

Ik weet niet wat ik tegen je kan zeggen... Je bent niet alleen nu hoop ik?

Geef niet op, dit moment gaat voorbij! De littekens worden ook echt minder zichtbaar over wat maanden.

Geef niet op, jij bent alles waard!❤❤❤
En jouw vriend houdt van je hoor, hoe je borsten ook zijn. Zegt hij dat niet?

Vind het echt zielig voor je en ik weet heel goed wat het is wanneer het lijkt dat alles verloren is, maar weet dat dit een moment is. De zon gaat ook voor jou weer schijnen straks. En dan kijk je terug en ben je sterker dan je ooit was.

Ik neem je mee in mijn gedachten en gebeden!

Al mijn liefs,

Luna❤

Ps. En we zijn niet allemaal positief en dapper. Alle vrouwen gaan door een rouwproces heen en het is net een rollercoster. Maar we komen er allemaal ook weer uit. En ook jij lieverd!!!

Hoi lieve Ceedo,
Ik herken wat je schrijft. Ik vind het ook een emotionele, zware rollercoaster. Het is zo heftig allemaal. Lichamelijk en mentaal.
Ik neem de stoere dames hier als voorbeeld maar ik ben ook bang mezelf straks niet te kunnen accepteren. Ik wilde je alleen laten weten dat je hier niet alleen in staat, ik zit in hetzelfde schuitje en met ons meerdere vrouwen.
Het is echt een rouwproces, we zitten er nu eenmaal in en komen er echt ook weer uit.
Ik vind jou echt stoer, ik heb 17 jaar m'n kop in het zand gestoken, jij hebt in 1 maand tijd ze erin en eruit. Wat mij betreft mag je heel trots op jezelf zijn.

Lieve ceedo,
Wat ben jij daadkrachtig en stoer. Je hebt zelfs alweer een afspraak gemaakt om de littekens te laten laseren! Mag ik vragen waar je dat laat doen? Ik ben benieuwd of dat bij mij ook nog zou kunnen. De nieuwe littekens zitten op de plek waar de oude zaten.

Ja ik was gisteren ook bij Dr kappel. Van de 5 explantaties die zij gisteren heeft gedaan waren er dus 3 kapot. Echt vreselijk wat een troep. Beide dames voor mij wisten dit niet vooraf, een had zelfs 3 scans in het ziekenhuis gehad!

Jouw foto is echt prachtig! Wat een schitterende borsten heb je! ! Ze lijken een beetje op mijn oude borsten met implantaten, maar dan nog mooier want puur natuur! Veel liefs, xx

Hi allemaal,

Gister zijn de pleisters eraf gegaan. Dr. Kappel is een geweldige arts, die zich echt inzet voor de gezondheid van vrouwen. Ik kan niet bevatten in wat voor wereld wij “jongeren” op dit moment leven. Ik wilde me mooier voelen zonder te beseffen dat perfectie niet bestaat en dat mooiheid vanuit binnen komt en niet van de grote van je borsten.

Ik kan mezelf wel voor me kop slaan wat ik mezelf heb aangedaan en dat ik dacht dat dit écht de juiste keuze was. Dr. Kappel vertelde me dat ze gister 3 patiënten had waarbij de prothese volledig gescheurd waren en dus het lichaam in kwamen.

Begrijp mij niet verkeerd. Ik vind plastische chirurgie iets heel moois, maar wij vrouwen maken elkaar gek. We zouden elkaar moeten laten zien dat we dit helemaal niet nodig hebben en dat een gezond lichaam zoveel malen belangrijker is dan de cupmaat die je hebt. Het beeld dat ik nu van mezelf heb is wel 100 keer beter dan hiervoor. Het is alleen zo jammer dat ik er zoveel geld aan uit heb gegeven, psychisch eronder door ben gegaan en moet leren omgaan met twee littekens onder mijn borst. Ik moet gaan inzien dat het niet het einde van de wereld is en dat ik niet perfect hoeft te zijn. Misschien moest dit wel gebeuren waardoor ik even met m’n neus op de feiten werd gedrukt. Ik ben intens gelukkig dat ik m’n eigen lijf beetje voor beetje terug krijg.

Nogmaals Dr. Kappel is een geweldige vrouw en een super arts. Ze is hard en direct maar heeft het wel bij het rechte eind. Daarbij heeft zij mij 3 keer gebeld na de operatie omdat ze zich oprecht zorgen maakte. Dat kan ik niet zeggen van de plastisch chirurg die mijn implantaten plaatste die vertelde mij dat “een ongeluk op de snelweg eerder zal gebeuren dan dat ik ziek werd van de implantaten”, “in een pak melk ook siliconen zitten” en “een speen die je in je mond hebt gehad als baby ook siliconen bevatten”. Hoe naïef kun je zijn om dit allemaal te geloven. De nekharen bij Dr. Kappel gingen hier direct van omhoog staan. Ook toen ik in paniek voor hem zat durfde hij te zeggen “ja maar de meeste vrouwen komen na een jaar terug voor een maatje groter”. Helaas heeft hij dus nooit naar mijn “wensen” geluisterd en voor mijn lichaam enorme protheses geadviseerd.

Maar goed ze zitten niet meer in mijn lichaam en ondanks dat het psychisch een enorm rollercoaster is moet ik mezelf weer bij elkaar vinden.

Het voelt vreemd om een foto van mijn lichaam te delen, maar ik wil het toch graag doen omdat ik hier zelf veel baat bij had de afgelopen weken. Mijn explantatie is 2 weken en 1 dag geleden. Mijn linker borst is nog erg gevoelig en mijn linker tepel reageert nog nergens op. De littekens jeuken heel erg en zitten wel in mijn borstplooi. Begin april heb ik een afspraak voor een consult om ze te laten laseren.

Ik lees alle verhalen elke dag en dat blijf ik voorlopig nog wel doen. Vind jullie allemaal zo dapper!