SVS-MELDPUNT KLACHTEN SILICONEN

Hoi,

Ik ben niet zo actief op dit forum, tenzij ik een vraag heb, maar ik zit al zo lang met vanalles omtrent die explantatie waarover ik niet echt terecht kan bij mijn omgeving.

Met mijn vriend kan ik er wel goed over praten, hij begrijpt wel wat de impact van dit op alles is, maar hij zit natuurlijk niet zelf in die situatie.

Misschien helpt het als ik het hier gewoon neerschrijf.

Ik ben 2 x geopereerd geweest in mijn leven (waarvan dan 1 borstvergroting). En voor geen van beide operaties was ik bang.. Misschien wat nerveus de dag ervoor en de dag zelf, maar dat was alles.

Wat ik nu al een jaar voel, is zo een enorme angst voor het feit dat die operatie zal gebeuren.
Angst door de enorme onzekerheid die eraan vasthangt.
Zal deze operatie helpen met mijn symptomen? (Zijn er op dit punt enorm veel en hele zware).
Of zal die operatie misschien net zo zwaar zijn voor mijn lichaam nu dat ik er juist slechter van word..
Ik heb al zo veel pijn overal elke dag, dag in dag uit. Daarbovenop een operatie en zwaar herstel (lipofilling) kan ik echt niet aan..

Moest ik die implantaten kunnen laten verwijderen zonder operatie (wat natuurlijk onmogelijk is), zou ik het meteen doen, want ik vind het gevaarlijk om met van die sillicone implantaten rond te lopen als je al zo ziek bent als ik ben de laatste jaren.
Maar ik ben nu zo bang voor het herstel, ik kan al niet op mijn rug liggen en ik zou tijdens het herstel dan op mijn rug moeten liggen etc. Maar ook heel veel andere redenen. Heb nu al overal pijn en ik weet hoe zwaar het herstel voor mijn lichaam zal zijn.

Mentaal dan ook.. hoeveel kan ik er nog bij nemen na alle veranderingen die mijn lichaam de laatste jaren doormaakte (vanbinnen én vanbuiten).
Ook die enorme onzekerheid over het resultaat, iets waar ik nooit echt veel begrip over heb gekregen van mijn omgeving, begint groter te worden.
Gewoon zo veel onzekerheid op alle vlakken die de laatste tijd opbouwen.
Zijn de implantaten zelfs wel een van de oorzaken geweest? Ja waarschijnlijk wel.. en ze moeten eruit.. Maar die operatie.. Spookt zo hard door mn hoofd allemaal. Zorgt voor zo veel onrust. Van nature ben ik wel een piekeraar, maar dit is te veel aan het worden. Misschien omdat ik niemand persoonlijk ken die door een soortgelijke situatie ging en dit dus vooral voor mezelf moet houden omdat de reacties vaak niet zo begripvol zijn.

Ik denk dat ik dit hier post omdat het gewoon van mijn hart moest, en omdat er misschien vrouwen zijn die ook weinig konden praten met hun omgeving (doordat ze dat zelf niet doormaakten).
Ik ben nog nooit zo bang geweest voor iets als deze operatie en de onvoorspelbaarheid ervan en ik heb best al wel wat meegemaakt.

Misschien zijn er nog vrouwen die hierdoorheen gegaan zijn, een heel zwaar herstel hadden, maar uiteindelijk toch heel opgelucht waren?

Zijn er nog vrouwen die zo bang waren voor hoe het resultaat eruit gaat zien?
Ik zou het makkelijker kunnen accepteren als het resultaat er naakt niet zo mooi uitziet, zolang ik maar makkelijk een bh kan dragen die ik kan vullen zodat het niet opvalt in kleding. Maar ik ben echt zo bang dat ik hier problemen mee ga krijgen omdat mijn borsten van nature al niet echt volume hadden aan de bovenkant (al mijn volume zat vanonder en ik had wat een 'deukje')

Ik weet dat dit na een explantatie wel vaak het geval is, zo een deukje, en ben bang dat dit bij mij nog harder gaat zijn dan hoe het voor de borstvergroting al was mij en dat ik geen bh meer kan vullen en me dan daar ook nog druk over ga moeten maken naast alle andere dingen die er al zijn.
Had ik maar gewoon mijn natuurlijke borsten met rust gelaten..toen was het met een vul bh allemaal ok. Waarom moest ik er per sé 'perfect' uitzien zonder kleren.. ik heb het allemaal veel erger gemaakt nu.
Ik neem het mezelf niet meer kwalijk, maar het is gewoon zo jammer allemaal.

Niet alleen voor mij, maar voor alle andere vrouwen die het gevoel krijgen dat hun natuurlijke borsten niet binnen een bepaald beeld passen van wat 'mooi' is en zich laten opereren om te voldoen aan dit beeld....
En niémand die zegt hoe schadelijk implantaten zijn.
En dan niet gehoord en erkend worden door zó veel artsen..

Sorry voor het super lange bericht. Dit moest er gewoon uit.

x Joanna

Hoi Joanna,
Je kan bij ons altijd je hart opluchten! Dat helpt enorm tijdens deze proces, het is een proces van acceptatie, eigenwaarde en eigenliefde! Het is een proces van het jezelf alweer ontmoeten en omarmen met alles er op en er aan! En dat kan heel eng zijn, dan kan je hoofd veel te veel gedachten gaan "verzinnen"...om gek van te woorden!
In mijn geval mijn operatie verliep goed, mijn klachten waren weg na de explantatie, mijn herstel was ook oké, ik kreeg alleen een ontsteking op rechter borst maar die was opgelost met antibiotica.
Ik zou een kleine B houden, toch een volle C geworden.
Deukjes en zo heb ik niet meer, heb ze weg gekregen met massages.
Mijn advies is, niet laat jezelf maken door je hoofd, alleen in onze hoofd leeft angst...maakt contact met je hart, die weet de weg...en ga stapjes voor stapjes...zo is de hele proces te behappen!
Blijf bij ons je gevoelens delen.
Liefs,
Susana

Aaah schat, knuffff!!!!!❤❤❤❤❤

Welke vrouw zou willen bellen met Joanna?

Ze mag mij bellen hoor. Hebben ook al eerder in pb contact gehad.
Xx

Joanna, mag gerust me bellen of e-mailen.

Dankje voor jullie lieve reacties <3
Mar en ik hebben inderdaad al een beetje contact gehad via berichten!
Suzana, bedankt dat jij ook voorstelde om te bellen!
Ik heb super weinig energie en ben nogal een verlegen beller (haha), zeker met mensen die ik nog nooit gezien heb!

Mar, is het goed dat ik je een berichtje stuur met mijn nummer in?

Hoi,

Ik heb een berichtje gestuurd naar Mar en Suzana, maar die komen direct terecht in postvak uit in plaats van 'verzonden' dus ik denk dat ze niet aankomen.
Hoe kan ik dit oplossen?

Aah, dan hebben ze hem nog niet gelezen.
Hij komt pas in de map verzonden wanneer ze hem hebben geopend.

Ik zal ze even laten weten dat je een pb had gestuurd.

KUS!

Oh sorry, ik dacht dat er misschien iets mis was met de berichten..

dankjewel xx

Gestuurd, ze reageren vast snel

Jeetje Joanna, ben jij een zus van mij zonder dat ik het weet?!
Heel herkenbaar hoor al ben ik misschien nu ietsje verder dan jij. Maar alles wat ik kon bedenken tégen de operatie heb ik verzonnen en uitgekauwd. O ja, bezwaren verzinnen kan ik heel goed Uiteindelijk denk je alleen nog in cirkels en kom je nergens.
Ik heb me op de wachtlijst laten zetten bij Dr. Nanayakara en de wachttijd was ruim een jaar dus ik dacht: zo...dat kan ik weer even voor me uitschuiven. Maar nu ben ik zover: het kan me niet meer schelen hoe ik eruit zie na de operatie; ik ben in staat die implantaten er eigenhandig uit te rukken. Mijn lichaam is op. Ik kan niet meer tegen de pijn en de ongemakken en alle beperkingen. Ik laat dan ook alleen de protheses verwijderen en verder niets en Dr. Kappel is het met me eens. Zij zegt: kom eerst maar eens even een beetje bij, na ten minste een half jaar kijken we wel verder.
Meid, gá er gewoon voor. Uiteindelijk kun je er alleen maar beter van worden! En mocht het zo zijn dat je er volgens jou niet uitziet na de operatie dan is daar altijd later wel weer wat aan te doen.
Ga naar een goede internist en ga naar een goede Plastisch Chirurg die BII serieus nemen en laat je goed en eerlijk voorlichten door hen. Dat haalt de spinnenwebben en spoken uit je hoofd en ga je er vast anders tegenaan kijken. Als ik het kan; kan jij het ook! Echt waar!