Dinsdag 27 maart was het zover! Op naar Kliniekstad Heerenveen. We waren mooi op tijd, we waren er om kwart over tien en ik zou om 11 uur geholpen worden. We moesten in een wachtruimte wachten en die tijd leek wel heel lang te duren. Had ook echt trek, want mocht niets eten en drinken. Had ook uitgezocht waarom dat zo was: je kan anders stikken in je maaginhoud omdat ze tijdens de narcose een plastic buis in je keel stoppen (je krijgt dan een kokhalsreflex).
Om kwart over elf mocht ik naar boven. Mijn begeleiders mochten nog even mee en dan was het tijd om afscheid te nemen. Ik werd door een zuster mee genomen naar een klein kamertje waar ik een schort aan kreeg, een mutsje en een wegwerp-onderbroek. Daarna moest ik naar een kamertje en werden er foto's gemaakt. Toen mocht ik plaatsnemen op een bedje en kreeg ik een warmtedeken over me heen. Leuk gekletst met de zuster dus was erg geruststellend.
Na een tijdje kwam de anesthesist die het infuus in mijn arm ging brengen. Dat was even minder prettig want ik had nogal een stugge huid en kleine vaatjes. Maar ook dat liep verder goed. De assistent-anesthesist kwam ook nog even en samen maakten ze me aan het lachen.
Vervolgens werd ik met bed en al naar de operatiekamer gereden. Dat was toch wel even eng! Van die grote lampen boven je hoofd maakt het ineens wel heel definitief. Ik moest me verplaatsen van het bed naar de operatietafel en moest mijn armen spreiden. Ik kreeg allemaal plakkers op mijn hoofd en op mijn schouders zodat ze mijn slaap in de gaten konden houden gedurende de operatie. In de operatiezaal hebben we nog een beetje met elkaar gekletst en toen zei de anesthesist dat hij alvast wat van het narcosemiddel in ging doen, daar kon mijn hand van gaan branden. En ja, dat deed ie. Leek wel of hij er af ging vallen
Minuut later zei hij dat hij er meer in ging doen zodat ik in slaap ging vallen. Het werd wazig en ik kan me niet eens meer herinneren dat ik weg ben gevallen. Toen ik anderhalf uur later wakker werd op de verkoeverkamer was alles al achter de rug. Ik voelde me goed en heb heerlijk met mijn buurvrouw gekletst! De tijd vloog voorbij. Ook de verpleging was helemaal super. Om half vijf mocht ik naar huis. De hele weg in de auto heb ik lopen kwekken, mijn begeleiders verteld hoe lief ik ze vond en hoeveel ik van ze hield haha! Oooh ja, Dr. Kappel kwam nog langs. Het was allemaal goed gegaan en ze kwamen er heel uit! Ze heeft de helft van het kapsel maar kunnen verwijderen want de rest zat verkleefd aan mijn spieren en ribben. De siliconen vertoonden wel sporten van slijtage en vooral van zweten. Je ziet gewoon dat ze niet helemaal nieuw en vol meer zijn. Echt bizar.
Nu ben ik een paar dagen verder en trekken de littekens enorm. Voel me wel moe, maar verder goed! Ben ook meteen na de operatie begonnen met Chlorella, Visolie, Acai en Teunisbloemolie. Wel veel rillingen over mijn lichaam. Hadden jullie dat ook bij het ontgiften?
En damn... Dat slapen op je rug! Wat een ellende
Ook een douche klinkt wel heel verleidelijk. Gisteren heb ik mijn haar gewassen en mijn lichaam een beetje met een washandje. Volgende week dinsdag mag ik weer onder de douche en donderdag gaan de pleisters er af! Heb het resultaat al gezien... was wel enorm schrikken! Maar ik zal nog wel foto's posten. Waar kan ik die het beste plaatsen? Ik doe hier in ieder geval even een foto van voor de operatie bij... En dames... don't be afraid! De operatie viel reuze mee!
Liefs CarpeDiem.
)
lol
