Explantatie bespreken met je (jonge) kinderen

[Jedaja]

Naast het feit dat mijn man en ik straks moeten wennen aan mijn 'nieuwe torso', hebben wij ook vier kinderen die een moeder krijgen die er anders uitziet.

Wie heeft hier ervaring mee? Hoe kun je je kinderen voorbereiden zonder ze bang te maken? (Ik wil het bijvoorbeeld niet onnodig hebben over ziekte.. )

Ik heb mijn dochter van 9 afgelopen jaar wel verteld dat ik 'opgevulde borsten' heb. Dit naar aanleiding van een opmerking van haar: 'mama je hebt zulke mooie grote borsten, ik ben benieuwd wanneer ik ze krijg!'.
Nu is genetisch gezien de kans minimaal dat ze 'grote' (vanaf B/C) borsten krijgt dus werd het tijd om eerlijk te zijn. Het is ook niet dat ik het feit dat ik siliconen implantaten heb geheim wil houden ofzo. Ik wil ze gewoon zo weinig mogelijk belasten met mijn problemen

[djr1985]

Mijn jongens zijn 4 en 7 en hebben het soms over mijn "grote bulten". De laatste tijd liet ik wel es vallen dat ze weer klein worden maar ik ga er geen uitgebreid verhaal van maken, voordat dat op school een eigen leven gaat leiden . Denk dat het ook wel anders is als je dochters hebt..

[DME]

Naast het feit dat mijn man en ik straks moeten wennen aan mijn 'nieuwe torso', hebben wij ook vier kinderen die een moeder krijgen die er anders uitziet.

Wie heeft hier ervaring mee? Hoe kun je je kinderen voorbereiden zonder ze bang te maken? (Ik wil het bijvoorbeeld niet onnodig hebben over ziekte.. )

Ik heb mijn dochter van 9 afgelopen jaar wel verteld dat ik 'opgevulde borsten' heb. Dit naar aanleiding van een opmerking van haar: 'mama je hebt zulke mooie grote borsten, ik ben benieuwd wanneer ik ze krijg!'.
Nu is genetisch gezien de kans minimaal dat ze 'grote' (vanaf B/C) borsten krijgt dus werd het tijd om eerlijk te zijn. Het is ook niet dat ik het feit dat ik siliconen implantaten heb geheim wil houden ofzo. Ik wil ze gewoon zo weinig mogelijk belasten met mijn problemen

Ik heb zojuist een explantatie gehad en het mijn kinderen van 10 en 7 jaar nog niet verteld. Ze zijn uit logeren en zullen het morgen “zien”. Ik wilde ze het achteraf uitleggen. Dat er iets in mama’s borsten was dat niet goed was en dat het er nu uit is. Mijn dochter (10 jr) zal ik het in de kerstvakantie beter uitleggen, ook omdat zij net als jouw dochter al met borstjes bezig is en er waarschijnlijk meer van verwacht dan ze genetisch heeft...
Daarnaast wil ik ze net als jij er zo min mogelijk mee belasten en en weinig nadruk op leggen. Het wordt een levenslesje “Gezondheid gaat voor alles!”

[Luna MKS]

Hele goede vraag! Heb hem verplaatst naar 'Voorbereiding explantatie'

Kind en siliconen gaat meer over klachten bij kinderen, zwangerschap en borstvoeding enz.

Liefs, Luna

[Chantal100136]

Hallo Jedaja,

ik ben juist iemand die altijd heel erg open is geweest over alles (dus ook over dat ik ze heb laten vergroten). Ik maak me dus ook helemaal niet druk over het feit dat het rondgaat in het dorp waar ik woon.
Toen ik 2 jaar terug mijn borstvergroting had laten uitvoeren was het juist mijn zoon (van toen 5 jaar) die de klas in kwam stormen en schreeuwde tegen de juf dat hij zo trots op me was want mama had nieuwe borsten gekocht haha
Ik denk dat iedereen even niet wist hoe ermee om te gaan maar ik heb geen enkel moment van schaamte gehad. Ik deed het voor mezelf en niet voor anderen dus vond het ook niet erg wat anderen ervan vonden.

Nu met het verwijderen van de implantaten ben ik tegen iedereen ook eerlijk geweest en vooral ook tegen mijn kinderen (nu 7 en 4). Ik heb uitgelegd dat mama gewoon best wel ziek wordt van de opvulling in haar borsten en dat ze eruit moeten. Hopelijk word ik daarna weer beter en kunnen we weer leuke dingen samen gaan doen. Op dit moment was ik al een jaar lang erg ziek dus we hadden al veel in moeten leveren.
Ze snapten het volledig en vroegen natuurlijk wel van hoe gaat het eruit zien en hoe gaat dat dan. Daarin ben ik (wel in kindertaal) eerlijk geweest en heb ik gewoon gezegd dat ik naar de dokter ga, daar ga slapen en dat ze het er dan uit gaan halen. Dat ik daarna even een tijdje voorzichtig moet zijn en dat mama er na de tijd hetzelfde als hun en papa uit gaat zien maar dan zonder het borsthaar van papa (een geintje tussendoor maakt het juist goed lijkt mij).
Na de operatie wouden ze het eigenlijk beide direct zien..daar heb ik toch 3 dagen mee gewacht tot het ergste er een beetje vanaf was en daarna was het ook direct klaar. De implantaten vonden ze trouwens ook erg interessant om gewoon even te voelen en te bekijken.

Nu hebben ze het er helemaal niet meer over en is mama weer gewoon mama maar dan zonder borsten..en dan hopelijk binnenkort een gezonde mama

[Jedaja]

Bedankt voor de reacties! (En het verplaatsen naar de goeie plek )
Ondertussen ben ik steeds meer korte gesprekjes met mijn oudste kids gaan voeren. Wat zijn kinderen dan ook heerlijk nuchter
Ik heb me er meer zorgen om gemaakt dan nodig was merk ik wel. Toch heel fijn om jullie ervaringen te horen!

[Jedaja]

Hoi, ik wilde toch nog even een paar dingen hierover zeggen. Ik ben nu op dag 5 p.o. en zit zelf nog vol onzekerheid (hoe gaat het herstel verder?) en ben nog niet helemaal mobiel. Ik merk dat de kinderen, ondanks dat we ze een beetje voorbereid hadden, best van slag zijn van het hele gebeuren! De operatie van mama, die drainpotten (vond ik ook echt jammer dat ze dat moesten zien) mama die niet kan knuffelen en zo moe is... heeft zn weerslag op ons gezin! Ik denk dat het heel goed is hier ook op voorbereid te zijn...
Onze oudste (10) vroeg zich af of we nog meer 'geheimen' hadden.. voelde zich misleid want een deel waarvan hij dacht: dit is mama, was helemaal niet mama maar plastic!
Daarnaast zijn er natuurlijk ook leuke lieve dingen. De jongste zei heel opgetogen: mama nu zien we eindelijk wie je écht bent!
En we hebben er ook goeie gesprekken over, ze leren natuurlijk die mooie les; het gaat niet om hoe je er van buiten uitziet, kijk maar mama is nu nog precies dezelfde!
Maar dit deel komt er wél bij, naast alle lichamelijke ongemakken en emoties...

[Luna MKS]

Wat goed dat je dit weergeeft lieverd, ik weet inderdaad hoe moeilijk dit gaat met kinderen. Kinderen hebben gewoon een heel andere beleving dan wij en bij hun komt dit allemaal heel hard binnen. Ze kunnen ook erg angstig worden, bang worden dat mama erg ziek is en dood zal gaan.
Zo zielig allemaal!
We zien dus welke verstrekkende gevolgen die TROEP heeft op onze levens!!!!

[LynnFree]

Ik heb een aantal dagen niet op het forum gekeken, had even tijd voor mezelf nodig, sorry.

Je hebt helemaal gelijk Luna, de beleving van kinderen is zo anders. Wat goed dat je dit aangeeft Jedaja.

Ik heb er nog wel een aanvulling op. Wij hebben namelijk ook meerdere keren gesproken wat wij de kinderen wilden vertellen. (8 en 6). Persoonlijk ben ik altijd voor eerlijkheid en openheid. Dit keer leek mij dat niet verstandig. Wij proberen ze mee te geven dat je goed bent zoals je bent en dat iedereen anders is. Dit staat daar natuurlijk haaks op. Ik vind ze ook gewoon te jong. Later zal ik het zeker vertellen, als ze oud genoeg zijn. Of als ze zelf met hun lijf worstelen.

We hebben verteld dat de dokter een pijnlijk plekje uit mama's borst haalt. Een kleine ingreep. De kinderen waren uit logeren hebben mij pas na twee dagen gezien. Toen had ik een "flinke griep" en was papa een paar dagen thuis. Ze vroegen wel naar wat de dokter had gedaan en of ik een verbandje had. Dat verbandje hebben ze gezien en daarmee was het klaar. Dat het anders ging dan normaal vonden ze niet fijn. Nu wij ze gewoon weer om de beurt naar bed brengen is het weer goed. Verder zijn ze gewend dat ik veel rust en veel niet kan.

Inmiddels zijn we morgen drie weken verder, ik haal en breng ze weer naar school en ze hebben het er helemaal niet over. Nu doucht papa steeds met ze. Zodra ik dat ook weer ga doen zullen er misschien vragen komen. Maar ik verwonder me hoeveel er langs kinderen heen gaat. Ze merken allerlei zaken niet op. Dat vind ik heel bijzonder. Ik laat ze heerlijk in hun eigen gelukkige bubbel.

Dit kan ook een manier zijn om er met je kinderen mee om te gaan.

[Jedaja]

Dankje LynnFree voor het delen!
Ja, ik begrijp jullie motivatie om het zo aan te pakken helemaal. En heel eerlijk gezegd had ik het het liefst ook zo gedaan. Maar in onze situatie, met wat oudere kinderen, kon het niet anders. En dan roei je met de riemen die je hebt... en mijn cupmaat was zó groot met de implantaten en is nu zó minimaal dat het zelfs opvalt in een winterjas zegmaar.. laat staan in een hemdje of bikini, en we zwemmen graag met de kinderen

Het zal jullie kids in ieder geval nu bepaalde emoties en vragen besparen LynnFree! Dat lijkt me ook wel prettig met alles wat er al in en om je heen gebeurd...
Zo zie je inderdaad ook maar weer dat elke situatie anders is, en er vaak geen 'goed' of 'verkeerd' is.


Onze dochter van 9 wilde graag zien hoe ik er nu uit zie, en ze zei heel nuchter: ik vind het helemaal niet lelijk en zo heeft God je toch gemaakt. ❣
En onze jongste dochter riep vanochtend toen ik een jumpsuit aantrok heel onschuldig: hee mama zo lijk je net een kindje! Hahaha
We komen hier weer door met zn allen, welke weg we ook kiezen!

[Luna MKS]

Kinderen tot 10 jaar zijn gewooon veel te jong voor bepaalde dingen vind ik zelf. Als je oudere en jongere kinderen hebt, kun je er ook voor kiezen om de oudere kinderen het wel te vertellen en ook erbij zeggen dat de kleintjes wat anders wordt verteld en waarom dat zo is. Zo kunnen de oudere kinderen ook met de kleintjes praten als ze vragen hebben en die hebben ze natuurlijk altijd haha. Ik weet dat dit heel goed werkt samenwerking met de oudere kinderen.
Maar zoals Jejada zegt is iedere situatie anders. En ieder gezin is anders. Niemand kan voor jou bepalen wat het beste werkt voor jou en jouw gezin. Moeder/ouder zijn is het moeilijkste "beroep" ter wereld! En je bent altijd onzeker over jouw keuzes en het effect op je kinderen. Toch moet je jezelf ook een break geven want je doet wat je kunt. En ook is het zo dat jij en je kinderen met een reden bij elkaar zijn en alles gaat zoals het moest gaan zodat jullie samen leren. En kinderen kunnen veel hebben en zijn ook veel snel weer vergeten gelukkig. Sommige kinderen zijn extra overgevoelig en kwetsbaar maar dat weet een moeder wel.
Alles komt goed! Het is goed als iedereen haal verhaal verteld, niks is goed of fout! We hebben allemaal een eigen reden voor onze keuzes in het leven en ook hierin.
Jullie zijn stuk voor stuk geweldige vrouwen en moeders! Dat krijgen jullie kindjes mee hoor!❤

Heel veel liefs en geniet van elkaar!

[Dorie]

Ik heb mijn kinderen niks verteld. Vond ze te jong. Daarbij kan ik niet verwachten dat ze hun mond hierover houden en niet veel mensen weten het. Mijn kids zijn 5 en 7. Dit is allemaal prima gegaan. Ze zijn uit logeren geweest ivm met werk en daarna was ik ziek, rug klachten. Ook heb ik een aantal weken met de deur op slot gedoucht. De jongste heeft een paar keer gevraagd hoe het met mn rug is. De oudste heeft na een paar weken wel een keer gezegd dat mn borsten slapper zijn. Heb hier niet veel aandacht aan besteed. Later heeft ze nog een gezegd dat mn borsten eerst voller waren. Dit waren ook echte de woorden die ze gebruikte! Heb toen gezegd dat dat klopt. Dat ze wat slapper zijn geworden. Gezegd dat borsten wel eens veranderd als je ouder wordt en kindjes gekregen hebt. Dat ik het wel jammer vind, maar dat het nu eenmaal zo is. Hierna ging ze verder op iets anders en is het niet meer te spraken gekomen. Kinderen nemen het leven nog erg als het komt en veel is nog een mysterie voor hun, waardoor ze onlogische dingen eerder voor waar aannemen ...

[Scorpio]

Mijn dochter is bijna 7 en pienter, dus dit kon ik echt niet verborgen houden. Tenslotte kon mama haar 2 weken niet naar school brengen, optillen, knuffelen ed. Ze wist dat ik geopereerd werd. Ik heb ook verteld dat er iets in mama haar borsten zit wat niet goed is en ervoor zorgt dat mama bv moe is. Ze heeft 1x gevraagd wat zit er dan in en toen vertelde ik een soort ballonnetjes. Daarna is het niet meer ter sprake gekomen. Ik merk trouwens dat ik er steeds makkelijker over praat. Iedereen reageert positief en snappen ze het en vinden ze het heel verstandig. Ik hoef mij ook niet te schamen natuurlijk . Stapje voor stapje is het een acceptatie proces.

Mijn dochter heeft het wel verteld aan haar beste vriendjes dat ik werd geopereerd aan mijn borst. Ze wist niet meer waarom. Verder vraagt ze er niet naar. Later wil ik het nog wel goed uitleggen. Volg je moeder hart naar wat jou het beste lijkt.
X

[Dorie]

Mijn kinderen zijn ook niet dom hoor !
Ik heb er alleen voor gekozen geen lipo te doen. Mede ook zodat ik het beter verborgen kon houden. Ben op donderdag geopereerd en heb maandag mijn kinderen gewoon zelf naar school kunnen brengen.

[Luna MKS]

Zijn zijn allemaal niet dom
Alleen explantatie is natuurlijk beter te verbergen en ook als je in het ziekenhuis overnacht.
Ik bleef overnachten en had geen drains mee bijvoorbeeld.
Misschien kan dat meehelpen als je moet gaan kiezen waar je geopereerd wilt worden. In een ziekenhuis blijf je over het algemeen altijd een nachtje logeren. Ja mag pas naar huis als de drainpotten genoeg gevuld zijn. En die worden dan verwijdert voordat je naar huis mag.
Niet iedereen vertelt graag over haar implantaten en dat is niet zozeer uit schaamte.
Volg gewoon je gevoel, ook hierin!