Zo, daar ben ik weer, ik ben er nog niet eens aan toe gekomen wat nieuws te kopen...gelukkig heb ik nog een knalrood vest, dus die gaat morgen aan, net als mijn joggingbroek en een paar dikke sokken en oude laarsjes.
Die bh-tips ga ik zeker opvolgen, dank jullie wel!!
En nu moet ik maar eens gaan bedenken hoe ik de avond door kom... +PANIEK+
Explantatie en borstlift, operatie door dr. Kappel
De tv is gewillig, het forum ookFrancien schreef:
En nu moet ik maar eens gaan bedenken hoe ik de avond door kom... +PANIEK+
Misschien met de kids een ouderwets bordspel doen?
Lastig die laatste uurtjes maar ze gaan uiteindelijk toch voorbij
Nog even over de bh's... Internet is natuurlijk een manier om een start te maken. dat is bij mij voor de bikini wel gelukt maar voor de bh's niet...
Ik ben vandaag dan toch maar naar de winkel (hunkemuller) gegaan en heb me, jaja... laten helpen
Ik kwam voor een push-up 70AA. Was kansloos, "geen kijk gelijk", cupje groter zat ook nergens naar. Push up lijkt te benadrukken dat de bovenpool leeg is (oftewel: dat je uitgezakte tietjes hebt
)Ik kreeg allerlei goede adviezen over modellen, grootte van de beugels en heb me een slag in de rondte gepast.
Ik ben met 3 bh's de deur uitgegaan, volslagen andere modellen dan ik zelf gepakt zou hebben maar die goed en lekker zaten. En de maat??? Niet lachen... 70B en zelfs een met 70C. En echt als je me ziet dan vraag je je echt af hoe ik dat vul. Nou, dat ligt niet aan mij, dat ligt gewoon aan het model. (als ik een centimeterlint pak dan haal ik niet eens een AAA, en echt, dat is niet overdreven!)
Moraal van dit verhaal: stap na enkele weken over je schroom heen en laat je in de winkel adviseren.
Francien, over een week of 2 ga jij op een rustige winkeldag ...
=liefs=
Meisie
2002 McGhan 410 onder spier en in februari 2013 bevrijd!
Ik heb er nu al zin in! 
Gewoon bh's kopen, in de winkel!
Ach...ik hoef me niet over schroom heen te zetten, het is niet dat ik iedereen alles vertel, collega's hoeven het niet te weten, die hebben niets van doen met mijn borsten, maar lingeriedames vertel ik zo het hele verhaal!
Mijn kinderen weten het ook gewoon, maar die waren al wat groter toen ik mijn borsten liet vergroten.
Gewoon bh's kopen, in de winkel!
Ach...ik hoef me niet over schroom heen te zetten, het is niet dat ik iedereen alles vertel, collega's hoeven het niet te weten, die hebben niets van doen met mijn borsten, maar lingeriedames vertel ik zo het hele verhaal!
Mijn kinderen weten het ook gewoon, maar die waren al wat groter toen ik mijn borsten liet vergroten.
-
esart88
jee Francien ik heb net je verhaal goed gelezen,heftig zeg!
Wat hoop ik dat jij straks echt zo happy zult zijn met je borsten dat verdien je.
En als klap op de vuurpijl wens ik je vooral een lieve man toe!
lfs Es
Wat hoop ik dat jij straks echt zo happy zult zijn met je borsten dat verdien je.
En als klap op de vuurpijl wens ik je vooral een lieve man toe!
lfs Es
Es.....weet je dat ik mannen totaal ontwend ben??
Ik vind ze helemaal niet meer leuk!
Wel als mens hoor, als het fijne mensen zijn tenminste, maar niet meer als partner.
Ik zou bij God niet weten wat ik nog met een man zou moeten...
Ik heb nare dingen met mannen beleefd, achteraf denk ik dat ik een wat gestoorde partnerkeuze had, ze moesten vooral stoer zijn, mannelijk, alpha-mannetjes...
Dat heb ik geweten zeg.
Die misvormde borsten zouden mannen wel hebben doen schrikken. Zes jaar geleden heb ik nog wel gedatet, maar ik vond de mannen gewoon niet leuk, vaak eng zelfs. Er zaten echte creeps tussen. En al had ik gewild, ik had me niet uit durven kleden..
Dus, hahaha, die borsten hebben me ook behoed voor situaties die ik achteraf zou hebben betreurd! Ze waren toch nog ergens goed voor!
Maar nu wil ik die ballen eruit normaal gevormde borstjes!
Ik vind ze helemaal niet meer leuk!
Wel als mens hoor, als het fijne mensen zijn tenminste, maar niet meer als partner.
Ik zou bij God niet weten wat ik nog met een man zou moeten...
Ik heb nare dingen met mannen beleefd, achteraf denk ik dat ik een wat gestoorde partnerkeuze had, ze moesten vooral stoer zijn, mannelijk, alpha-mannetjes...
Dat heb ik geweten zeg.
Die misvormde borsten zouden mannen wel hebben doen schrikken. Zes jaar geleden heb ik nog wel gedatet, maar ik vond de mannen gewoon niet leuk, vaak eng zelfs. Er zaten echte creeps tussen. En al had ik gewild, ik had me niet uit durven kleden..
Dus, hahaha, die borsten hebben me ook behoed voor situaties die ik achteraf zou hebben betreurd! Ze waren toch nog ergens goed voor!
Maar nu wil ik die ballen eruit normaal gevormde borstjes!
Hoi hoi Francien,
Ik wil je voor morgen heel veel succes wensen en ik ga voor je duimen hoor!
Bij mij is het nu bijna 3 weken geleden, de tijd gaat zo snel! Ben zelf zo super blij, heb vanavond nog staan genieten voor de spiegel. Ik draag zelf nog steeds de Anna bh van emdaplast en dat bevalt me goed. Heb al wel van allerlei leuke nieuwe bh'tjes en bikini's in de kast liggen maar daar wacht ik nog even mee. Laat de zomer maar beginnen haha!
Nogmaals heel veel succes en dikke knuf
Ikke. Hug
Ik wil je voor morgen heel veel succes wensen en ik ga voor je duimen hoor!
Bij mij is het nu bijna 3 weken geleden, de tijd gaat zo snel! Ben zelf zo super blij, heb vanavond nog staan genieten voor de spiegel. Ik draag zelf nog steeds de Anna bh van emdaplast en dat bevalt me goed. Heb al wel van allerlei leuke nieuwe bh'tjes en bikini's in de kast liggen maar daar wacht ik nog even mee. Laat de zomer maar beginnen haha!
Nogmaals heel veel succes en dikke knuf
Ikke. Hug
-
esart88
ow okee ja dat kan ook nog Francien dus voor jou geldt alles went behalve een vent haha..maak er maar even een lolletje van omdat je hetzelf ook een beetje doet..'
En wie weet komt er nog overwachts iets op je pad zou mooi zijn,you never know...
Maar eerst je pijlen richten op morgen!
een hele goede nacht gewenst!
lfs Es
En wie weet komt er nog overwachts iets op je pad zou mooi zijn,you never know...
Maar eerst je pijlen richten op morgen!
een hele goede nacht gewenst!
lfs Es
Bij jou is het allemaal ook zo voorspoedig gegaan, heerlijk om te lezen!Ikke schreef:Hoi hoi Francien,
Ik wil je voor morgen heel veel succes wensen en ik ga voor je duimen hoor!
Bij mij is het nu bijna 3 weken geleden, de tijd gaat zo snel! Ben zelf zo super blij, heb vanavond nog staan genieten voor de spiegel. Ik draag zelf nog steeds de Anna bh van emdaplast en dat bevalt me goed. Heb al wel van allerlei leuke nieuwe bh'tjes en bikini's in de kast liggen maar daar wacht ik nog even mee. Laat de zomer maar beginnen haha!
Nogmaals heel veel succes en dikke knuf
Ikke. Hug
En zo blij als je er ook mee bent!! _YEAH_
De bh van Emdaplast, waar kun je die kopen?
Alles went, behalve een vent! EN....siliconen!esart88 schreef:ow okee ja dat kan ook nog Francien dus voor jou geldt alles went behalve een vent haha..maak er maar even een lolletje van omdat je hetzelf ook een beetje doet..'
En wie weet komt er nog overwachts iets op je pad zou mooi zijn,you never know...
Maar eerst je pijlen richten op morgen!
een hele goede nacht gewenst!
lfs Es
Francien, ik kreeg van mijn plastisch chirurg deze site http://www.emdaplast.nl/personal/catalo ... en/carefix waar ik de bh telefonisch besteld heb. De dames daar kunnen je adviseren welke maat je nodig hebt. Succes! IK -GEEF -JE - EEN - BLOEM
Ha, dank je wel Ikke!
Nou, slapen ging niet best, maar dat had ik zelf ook al bedacht dat dat zou gebeuren. Toch ben ik nog even een paar uurtjes onder zeil geweest, een wat onrustige roes, maar toch...daar ben ik allang blij mee.
Gisterenavond kreeg ik een soort nesteldrang, zoals ik dat ook had de dagen voor ik moest bevallen: alles moest opeens schoon. Nou ben ik van nature beslist geen Mien Dobbelsteen, maar ik heb aardig huisgehouden. Het hele huis is gezogen, de keuken is schoon, ik heb alles wat maar een beetje een wasbeurt kon gebruiken in de wasmachine gedaan, en natuurlijk had ik gisteren al heel veel "zware" levensmiddelen in huis gehaald: frisdrank, potten groente, flesje wijn, homp kaas, dat soort dingen. Ik laat buurman lekker voor ons koken, dat wil hij vast wel doen..
De zenuwen gieren door mijn lijf. Over vijf uur ben ik in de Hanzekliniek, en niet veel later zal ik op de operatietafel liggen. Ik pieker over de narcose, heb angst niet meer wakker te zullen worden. Ik vind het simpelweg een heel griezelig idee: het ene moment ben je je nog bewust van alles en dan in een klap ben je volslagen bewusteloos en afhankelijk van apparatuur.
Straks ga ik uitgebreid douchen, en daarna zullen de jongens wakker worden. Tegen half negen, nadat ik de jongste heb uitgezwaaid kar ik naar Heerenveen. Ik ben niet moe, ik zit vol met adrenaline, maar ik heb mezelf voorgenomen daar geen kalmerend pilletje te nuttigen als ze dat al aan zouden bieden, dan maar even bloedzenuwachtig, ik moet toch onder zeil..
Duim voor me he, en later voor Keira! Ik ben benieuwd of ik haar nog zal treffen, en of we nog gelegenheid zullen hebben met elkaar te praten.
Ik hoop dat er andere patienten zijn, ik vind het fijn iemand te treffen die in hetzelfde schuitje zit..
Nou, slapen ging niet best, maar dat had ik zelf ook al bedacht dat dat zou gebeuren. Toch ben ik nog even een paar uurtjes onder zeil geweest, een wat onrustige roes, maar toch...daar ben ik allang blij mee.
Gisterenavond kreeg ik een soort nesteldrang, zoals ik dat ook had de dagen voor ik moest bevallen: alles moest opeens schoon. Nou ben ik van nature beslist geen Mien Dobbelsteen, maar ik heb aardig huisgehouden. Het hele huis is gezogen, de keuken is schoon, ik heb alles wat maar een beetje een wasbeurt kon gebruiken in de wasmachine gedaan, en natuurlijk had ik gisteren al heel veel "zware" levensmiddelen in huis gehaald: frisdrank, potten groente, flesje wijn, homp kaas, dat soort dingen. Ik laat buurman lekker voor ons koken, dat wil hij vast wel doen..
De zenuwen gieren door mijn lijf. Over vijf uur ben ik in de Hanzekliniek, en niet veel later zal ik op de operatietafel liggen. Ik pieker over de narcose, heb angst niet meer wakker te zullen worden. Ik vind het simpelweg een heel griezelig idee: het ene moment ben je je nog bewust van alles en dan in een klap ben je volslagen bewusteloos en afhankelijk van apparatuur.
Straks ga ik uitgebreid douchen, en daarna zullen de jongens wakker worden. Tegen half negen, nadat ik de jongste heb uitgezwaaid kar ik naar Heerenveen. Ik ben niet moe, ik zit vol met adrenaline, maar ik heb mezelf voorgenomen daar geen kalmerend pilletje te nuttigen als ze dat al aan zouden bieden, dan maar even bloedzenuwachtig, ik moet toch onder zeil..
Duim voor me he, en later voor Keira! Ik ben benieuwd of ik haar nog zal treffen, en of we nog gelegenheid zullen hebben met elkaar te praten.
Ik hoop dat er andere patienten zijn, ik vind het fijn iemand te treffen die in hetzelfde schuitje zit..
Het is nog nauwelijks te bevatten: ik ben verlost van mijn kanonnen!!
En mijn voorgevel voelt goed, heel normaal eigenlijk, zoals het hoort te zijn, zoals bij mij past: klein!
Hoe de borstjes eruitzien kan ik nog niet beoordelen, maar volgens mevrouw Kappel zijn ze mooi geworden. Nog even afwachten dus maar..
En wat ben ik zenuwachtig geweest, ontzettend! Ik was ook alleen, ik was in de ochtend met mijn Starletje naar Heerenveen gereden, helemaal stijf en trillerig door de combinatie van stress en te weinig slaap. Ruim op tijd arriveerde ik in de kliniek, de operatie voor die van mij bleek langer te duren dan gepland en met knikkende knietjes, steeds heftiger knikkende knietjes zat ik in de wachtkamer. Tot ik werd opgehaald door de operatieverpleegkundige, die mij naar een andere wachtkamer bracht. Daar heb ik gelukkig minder lang hoeven zitten, na een kwartiertje werd ik opgehaald.
Eerst werden er foto's gemaakt, daarna hees ik me in een operatiejurk en een soort luierbroekje, en toen mocht ik in een bed met warme dekens gaan liggen.
"Ga nog maar rustig even wat lezen!" raadde een van de aanwezige verpleegsters me aan, maar ik klappertandde dat dat echt niet zou gaan lukken. De anesthesist had gelukkig in de gaten dat het schier ondraaglijk was wat zich in mijn bovenkamer afspeelde en via een infuus kreeg ik een goedje van hem waar ik heerlijk roezig en vrolijk van werd! Ik verloor alle besef van tijd, ik had alleen nog maar plezier en maakte me absoluut niet meer druk. Terwijl ik wat lag te babbelen werd er een nog slapende vrouw de kamer binnen gereden, en ik besefte dat ik nu toch bijna aan de beurt moest zijn. Het was al tegen de middag toen ik op de operatietafel werd geschoven en daar voelde ik toch weer heel even wat adrenaline, maar het was er erg gezellig, en ik maakte nog wat grappen en grollen voor ik zalig in slaap zakte. Geloof me, dat was LEKKER, ik herinner me het nog precies.
En toen ik wakker werd was alles achter de rug. Op het bed naast het mijne bleek de vrouw te zitten die ik eerder in de verkoever voor Pampus had zien liggen, zij stond op het punt om naar huis te gaan, en ze zat er alweer aardig monter bij.
Misselijk was ik niet, hooguit een beetje gammel, en ik had dorst als een dolende in de woestijn en honger als een wolf. Ik kreeg water, thee, mariakaakjes en crackers en ik begon me alweer aardig wat mans te voelen. Aan mijn zijden bungelden twee granaten met een klein bodempje bloed, mijn tietjes waren ingepakt en onzichtbaar, maar ze voelden zo heerlijk licht...
De operatie na die van mij...dat was de operatie van Keira...liep ook wat uit, dus ik moest wat langer blijven omdat mevrouw Kappel mij eerst nog wilde zien voor ik mocht vertrekken. De mannen die mij op kwamen halen waren al gearriveerd, maar ze moesten buiten de verkoever wachten.
Al gauw werd Keira binnen gereden. Ze was nog wat suf, maar ze vertelde dat ze zo heerlijk had gedroomd. Dat herkende ik wel, ...sprookjesachtig mooie dromen waren mijn deel geweest terwijl mevrouw Kappel mijn borsten aan het boetseren was...de medische wetenschap staat toch voor niets he?
Na een gesprekje met mevrouw Kappel mocht ik met de mannen mee. De prothesen bleken wat gelekt te hebben, niet veel, maar toch wel wat. Ze waren kleiner dan ik verwacht had: 260 cc. Maar wat voelden ze zwaar aan...dat ik dat al die tijd had meegetorst, waanzinnig!!! En dan te bedenken dat er vrouwen zijn die het vierdubbele laten implanteren....wow...
Ik kreeg nog een receptje voor antibiotica en pijnstillers en al babbelend tuften we naar mijn huis.
Op het ogenblik wacht ik op een telefoontje van mevrouw Kappel.
En daarna ga ik gewoon lekker slapen...
Het was een alleszins boeiende dag en al die zenuwen bleken voor niets te zijn geweest!
En mijn voorgevel voelt goed, heel normaal eigenlijk, zoals het hoort te zijn, zoals bij mij past: klein!
Hoe de borstjes eruitzien kan ik nog niet beoordelen, maar volgens mevrouw Kappel zijn ze mooi geworden. Nog even afwachten dus maar..
En wat ben ik zenuwachtig geweest, ontzettend! Ik was ook alleen, ik was in de ochtend met mijn Starletje naar Heerenveen gereden, helemaal stijf en trillerig door de combinatie van stress en te weinig slaap. Ruim op tijd arriveerde ik in de kliniek, de operatie voor die van mij bleek langer te duren dan gepland en met knikkende knietjes, steeds heftiger knikkende knietjes zat ik in de wachtkamer. Tot ik werd opgehaald door de operatieverpleegkundige, die mij naar een andere wachtkamer bracht. Daar heb ik gelukkig minder lang hoeven zitten, na een kwartiertje werd ik opgehaald.
Eerst werden er foto's gemaakt, daarna hees ik me in een operatiejurk en een soort luierbroekje, en toen mocht ik in een bed met warme dekens gaan liggen.
"Ga nog maar rustig even wat lezen!" raadde een van de aanwezige verpleegsters me aan, maar ik klappertandde dat dat echt niet zou gaan lukken. De anesthesist had gelukkig in de gaten dat het schier ondraaglijk was wat zich in mijn bovenkamer afspeelde en via een infuus kreeg ik een goedje van hem waar ik heerlijk roezig en vrolijk van werd! Ik verloor alle besef van tijd, ik had alleen nog maar plezier en maakte me absoluut niet meer druk. Terwijl ik wat lag te babbelen werd er een nog slapende vrouw de kamer binnen gereden, en ik besefte dat ik nu toch bijna aan de beurt moest zijn. Het was al tegen de middag toen ik op de operatietafel werd geschoven en daar voelde ik toch weer heel even wat adrenaline, maar het was er erg gezellig, en ik maakte nog wat grappen en grollen voor ik zalig in slaap zakte. Geloof me, dat was LEKKER, ik herinner me het nog precies.
En toen ik wakker werd was alles achter de rug. Op het bed naast het mijne bleek de vrouw te zitten die ik eerder in de verkoever voor Pampus had zien liggen, zij stond op het punt om naar huis te gaan, en ze zat er alweer aardig monter bij.
Misselijk was ik niet, hooguit een beetje gammel, en ik had dorst als een dolende in de woestijn en honger als een wolf. Ik kreeg water, thee, mariakaakjes en crackers en ik begon me alweer aardig wat mans te voelen. Aan mijn zijden bungelden twee granaten met een klein bodempje bloed, mijn tietjes waren ingepakt en onzichtbaar, maar ze voelden zo heerlijk licht...
De operatie na die van mij...dat was de operatie van Keira...liep ook wat uit, dus ik moest wat langer blijven omdat mevrouw Kappel mij eerst nog wilde zien voor ik mocht vertrekken. De mannen die mij op kwamen halen waren al gearriveerd, maar ze moesten buiten de verkoever wachten.
Al gauw werd Keira binnen gereden. Ze was nog wat suf, maar ze vertelde dat ze zo heerlijk had gedroomd. Dat herkende ik wel, ...sprookjesachtig mooie dromen waren mijn deel geweest terwijl mevrouw Kappel mijn borsten aan het boetseren was...de medische wetenschap staat toch voor niets he?
Na een gesprekje met mevrouw Kappel mocht ik met de mannen mee. De prothesen bleken wat gelekt te hebben, niet veel, maar toch wel wat. Ze waren kleiner dan ik verwacht had: 260 cc. Maar wat voelden ze zwaar aan...dat ik dat al die tijd had meegetorst, waanzinnig!!! En dan te bedenken dat er vrouwen zijn die het vierdubbele laten implanteren....wow...
Ik kreeg nog een receptje voor antibiotica en pijnstillers en al babbelend tuften we naar mijn huis.
Op het ogenblik wacht ik op een telefoontje van mevrouw Kappel.
En daarna ga ik gewoon lekker slapen...
Het was een alleszins boeiende dag en al die zenuwen bleken voor niets te zijn geweest!
Laatst gewijzigd door Francien op 19 mar 2013 22:38, 9 keer totaal gewijzigd.