http://klachtensilicon.forum2go.nl/even ... -t474.htmlLena schreef:Angel, heel veel sterkte op 15 augustus. Ik kreeg inderdaad meteen een datum mee voor de operatie. Je kunt dit samen met de assistent zelf plannen.
Ik kan me je spanning goed voorstellen. En inderdaad vraag of ze de kapsels onderzoeken, want dr. Van Loenen biedt dit helemaal niet standaard aan. Ben daar zelf nu heel boos over eigenlijk, omdat ik lees dat dr. Kingma dit wel standaard doet. Bij mij is het dus niet gebeurd en dat vind ik nu zo jammer, want het had een bewijs kunnen zijn dat ik had kunnen laten zien aan bijvoorbeeld de bedrijfsarts. Nu heb ik alleen het mondelinge commentaar van dr. Van Loenen dat ze flink doorgezweet waren.
Liefs
Lena
Hallo Lena,
Dank je wel voor je bericht.IK zal het vragen aan haar, en hoop dat ze het doet.Het is voor mij ook belangrijk.Ik ben dan al voor 80-100% afgekeurd maar het kost me zoveel moeite om nu 16 uur per week te blijven werken.Vooral de nachten...Hoe kom ik ze nu door???Vreselijke opvliegers, zeker wel meer dan 5 op een nacht.
Ik slaap zo slecht.Ik heb vorige week een andere top matras gekocht en daardoor nu wel veel minder pijn aan mijn gewrichten.Dat helpt wel gelukkig.Maar ik voel me een wrak.Ik hoop dat ik na de operatie me een stuk prettiger ga voelen.
Zit jij nu in de ziektewet?
Uiteraard moet ik na mijn operatie ook de ziektewet in.En de bedrijfsartsen bij mijn werk...pfff totaal geen begrip voor vrouwen hoor!Het liefste moet je maar weer zo snel mogelijk gaan werken hoor.Maar ik laat dat zeker niet gebeuren.Blijf echt thuis zolang ik mij nog niet goed voel.IK weet alleen niet wat ik op het werk moet gaan zeggen...Kan toch niet zeggen dat ik mijn silliconen laat verwijderen?Denk dat ik maar een verhaal ophang dat ik cystes heb of zoiets.Uiteraard gaat de vraag komen, waarom ik geopereerd moet worden, en zwijgen staat ook zo vreemd he?Bovendien verwacht ik ook nog dat mijn collega's een keer op bezoek gaan komen.Aan mijn bedrijfsarts vertel ik uiteraard wel de waarheid, maar wijs hem wel op zijn geheimplicht uiteraard.!
. En soms is het weer weg en kan ik alles in ene weer een beetje helder en perspectief zien en dan begrijp ik niet waarom ik me niet altijd zo kan voelen. Dat zijn de stemmingswisselingen die veroorzaakt worden door de overgang. De overgang maakt je zo ontzettend kwetsbaar ook voor stress, het komt tien keer harder bij je binnen. In de weken voor de explantatie liep de stress bij mij zo hoog op, dat ik het bijna niet te doen vond. Zo heftig. De hormonen in je lichaam zoeken constant naar dingen die niet goed gaan, waar je je ongerust over voelt. En er is altijd wel iets te vinden natuurlijk 
. Hier kan geen therapie tegenop, en ik kan het weten want heb er al velen gevolgd. De enige troost is te weten dat de overgang iets tijdelijks is, dus ooit gaat het over. Ik ben zelf 46 jaar en zit nu toch al 2 jaar in de overgang, dus hoop zo dat het niet meer zo lang duurt en dat de siliconen het niet nog eens extra verlengen.
