Even voorstellen en mijn proces van begin tot einde

[Linda77]

Explantatie topic: viewtopic.php?f=16&t=4589

Mijn naam is Linda en ik ben 45 jaar. In 2006 liet ik mijn borsten corrigeren/ vergroten met de McGhan protheses. Mij werd verteld dat deze niet konden lekken en makkelijk 20 jaar mee konden gaan. Door deze informatie, en de naamswijziging van de fabrikant, was ik eerder niet gealarmeerd toen er in de media werd gesproken over ondeugdelijke protheses. De klachten die ik al jaren ervaar, schreef ik weg onder de reuma's en krakkemikkigheden in mijn bloedlijn. Ook al lijken mijn klachten niet op die van mijn ouders en zijn ze vaak vaag van aard geweest en zonder aanleiding. En werd er tijdens onderzoek geen gen gevonden voor Bechterew, de reumatische aandoening van mijn vader. Een andere verklaring had ik er gewoon niet voor! Een hernia op mijn 34e, ernstige slijtage en een operatie aan mijn enkel op mijn 45e, hevige spierkrampen en zenuwpijnen in mijn benen tot op het punt dat lopen bijna niet meer gaat, 2 uurtjes kunnen werken en dan gewoon plat moeten, spierzwakte. En vooral het gevoel bejaard te zijn op de helft van je leven. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik niet verder heb gekeken dan mijn neus lang is.

Toen ik vorige week in het ziekenhuis was om een mammografie te laten maken, die werd vervolgd door een echo met een biopt van een vermoedelijk fibroadenoom (bindweefselknobbel), kreeg ik de boodschap dat mijn protheses lekken. En dat er deeltjes zijn ingekapseld in mijn lymfeklieren. Ik ben me rotgeschrokken! Om meer duidelijkheid te krijgen over de staat waarin de protheses zich bevinden, wordt er morgen een MRI gemaakt.

Bij thuiskomst ben ik gaan lezen en onderzoeken en na een kleine 2 weken stukjes op zijn plek leggen, kan ik zeggen dat ik ervan overtuigd ben dat (in elk geval een groot gedeelte van) mijn klachten met alle waarschijnlijkheid zijn veroorzaakt door siliconenvergiftging. Nu ben ik stappen aan het ondernemen om dit bevestigd te krijgen, maar ook om de protheses te laten verwijderen. Ik heb me laten doorverwijzen naar de poli BII in het VUMC en voor de explantatie ga ik naar Dr. Kappel. Ondanks dat ik volledig sta achter deze beslissing, omdat ik weet dat het nodig is voor mijn gezondheid, vind ik het idee van geen vulling meer hebben verschrikkelijk; ik werd geboren met tubulaire borsten (een aangeboren afwijking) en ik deed de operatie destijds omdat ik al jaren ontzettend ongelukkig was met wat ik had. Dit straks weer terug moeten zien is geen fijn vooruitzicht.
Ik hoop dat ik middels een lening, of eventueel bij coulance van mijn verzekering, voor een lift kan gaan in combi met lipofilling.

Ik heb me aangesloten bij de massaclaim.

Ik hoop hier mensen te treffen die zich in mijn verhaal herkennen. Ook wens ik iedereen die kampt met een gelijksoortige situatie alle kracht toe.

Wie weet tot spreeks of lees.

Groetjes,
Linda.

[Luna MKS]

Mijn naam is Linda en ik ben 45 jaar. In 2006 liet ik mijn borsten corrigeren/ vergroten met de McGhan protheses. Mij werd verteld dat deze niet konden lekken en makkelijk 20 jaar mee konden gaan. Door deze informatie, en de naamswijziging van de fabrikant, was ik eerder niet gealarmeerd toen er in de media werd gesproken over ondeugdelijke protheses. De klachten die ik al jaren ervaar, schreef ik weg onder de reuma's en krakkemikkigheden in mijn bloedlijn. Ook al lijken mijn klachten niet op die van mijn ouders en zijn ze vaak vaag van aard geweest en zonder aanleiding. En werd er tijdens onderzoek geen gen gevonden voor Bechterew, de reumatische aandoening van mijn vader. Een andere verklaring had ik er gewoon niet voor! Een hernia op mijn 34e, ernstige slijtage en een operatie aan mijn enkel op mijn 45e, hevige spierkrampen en zenuwpijnen in mijn benen tot op het punt dat lopen bijna niet meer gaat, 2 uurtjes kunnen werken en dan gewoon plat moeten, spierzwakte. En vooral het gevoel bejaard te zijn op de helft van je leven. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik niet verder heb gekeken dan mijn neus lang is.

Toen ik vorige week in het ziekenhuis was om een mammografie te laten maken, die werd vervolgd door een echo met een biopt van een vermoedelijk fibroadenoom (bindweefselknobbel), kreeg ik de boodschap dat mijn protheses lekken. En dat er deeltjes zijn ingekapseld in mijn lymfeklieren. Ik ben me rotgeschrokken! Om meer duidelijkheid te krijgen over de staat waarin de protheses zich bevinden, wordt er morgen een MRI gemaakt.

Bij thuiskomst ben ik gaan lezen en onderzoeken en na een kleine 2 weken stukjes op zijn plek leggen, kan ik zeggen dat ik ervan overtuigd ben dat (in elk geval een groot gedeelte van) mijn klachten met alle waarschijnlijkheid zijn veroorzaakt door siliconenvergiftging. Nu ben ik stappen aan het ondernemen om dit bevestigd te krijgen, maar ook om de protheses te laten verwijderen. Ik heb me laten doorverwijzen naar de poli BII in het VUMC en voor de explantatie ga ik naar Dr. Kappel. Ondanks dat ik volledig sta achter deze beslissing, omdat ik weet dat het nodig is voor mijn gezondheid, vind ik het idee van geen vulling meer hebben verschrikkelijk; ik werd geboren met tubulaire borsten (een aangeboren afwijking) en ik deed de operatie destijds omdat ik al jaren ontzettend ongelukkig was met wat ik had. Dit straks weer terug moeten zien is geen fijn vooruitzicht.
Ik hoop dat ik middels een lening, of eventueel bij coulance van mijn verzekering, voor een lift kan gaan in combi met lipofilling.

Ik heb me aangesloten bij de massaclaim.

Ik hoop hier mensen te treffen die zich in mijn verhaal herkennen. Ook wens ik iedereen die kampt met een gelijksoortige situatie alle kracht toe.

Wie weet tot spreeks of lees.

Groetjes,
Linda.

Hoi lieve Linda,

Wat een afschuwelijk verhaal weer. Zo triest dit
Je hebt dus jarenlang met een scheur en lekkende implantaten rond gelopen
Dit is wat wij de NVPC en overheid zo vaak proberen duidelijk te maken (stille rupturen). Maar het dringt niet tot ze door. En dan roepen ze ook nog dat het niet bewezen is dat gemigreerde siliconen voor schade aan je gezondheid zorgen. Het maakt me echt zó boos soms!

Goed dat je je hebt aangemeld voor de rechtszaak. Verzamel zoveel mogelijk bewijzen van jouw lichamelijke, financiële en emotionele schade door de implantaten.
Ik zal morgen een lijstje plaatsen van wat BCW precies wil ontvangen, zodat jullie alles bij elkaar kunnen zoeken voordat je alle documenten upload.

Ik wens je ontzettend veel sterkte! Ik moet nu stoppen met tikken en naar bed toe.

Heel veel liefs en sterkte van mij naar jou,

Luna

[Luna MKS]

Bron: https://richtlijnendatabase.nl/richtlij ... hesen.html

[Linda77]

Hallo Luna,

Dank voor je reactie! Ja, het is allemaal wat.. Ik werd vannacht helemaal in paniek wakker, heb er letterlijk nachtmerries van.

Ik zie dat jij erg actief bent op het forum, waarvoor dank! Je zal dit ook niet voor niets doen, dus hoop dat jij het naar omstandigheden goed maakt.

Omdat je blijkbaar goed op de hoogte bent, wil ik je wat vragen. Zonder dat je direct de ergste verhalen in gedachten neemt; is mijn paniek gegrond? Ik weet natuurlijk dat er dingen in mijn lijf aan de hand zijn en de implantaten er zsm uitmoeten, maar hoe groot is nu die kans op schade aan organen? Levensbedreigende toestanden? En hoe zit dat als ze er eenmaal uit zijn? Ik zie hier natuurlijk verschrikkelijke verhalen, maar dit zijn toch hopelijk de uitzonderingen?

Na de mammo voel ik ineens ook vanalles in mijn borsten. Dit zal deels te maken hebben met dat ik nu weet dat er iets aan de hand is (de psyche kan daarin ook gekke dingen doen met de mens), maar ik voel ook dat die mammo niet goed is geweest. Op sommige plekken is het gevoelig, brandt het een beetje of voel ik druk. Dit is vooral aan de kant van de ruptuur. Moet ik nu vaart maken met de explantatie (volgens jou), of kan ik de afspraak van de 30e van januari afwachten? Ik heb dan een consult met Dr. Kappel en wrs zal niet lang daarna de explantatie plaatsvinden. Haar zal ik dezelfde vragen stellen, maar voor nu zal een beetje geruststelling fijn zijn. Bang dat ik het ineens aan mijn hart krijg, ofzo.

Afgelopen week kreeg ik telefonisch de uitslag van de MRI; voor mij links is een scheur te zien en siliconen ingekapseld in de lymfeklier, rechts is hij intact maar aan de binnenkant kapot. De PA kon me vertellen dat de siliconen niet uit de klier hoeven worden verwijderd. Aankomende week ga ik terug voor de uitslag van het biopt en dan zal ik ook kunnen kijken naar de MRI.

Denk dat ik van mijn leven nog niet zo ongerust ben geweest over mijn gezondheid en mijn levensduur.

Lees ik je?

[Luna MKS]

Lieve Linda, ik heb je verhaal gelezen en begrijp je angst.
Helaas kan ik nu geen uitgebreide reacties geven, dus hierbij een topic waar je vast iets aan hebt viewtopic.php?t=2772

Je kunt wachten tot de 30ste. Laat bij Rita alvast weten dat je gescheurde implantaten hebt zodat ze alvast kan kijken naar de planning.

Maak je verder geen zorgen over levensbedreigende situaties. Dat zal niet zomaar gebeuren.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt, ik denk aan je!

[Linda77]

Thanks! Had het door jou voorgestelde topic al gelezen ;-)

Niet druk maken is heel lastig! Buiten de levensbedreigende zaken lees ik ook veel over MS, auto-immuunziekten, enz.

Wanneer bereik je het point of no return?

Ik loop immers al 17 jaar met deze gifbommen, die nu stuk blijken te zijn, en ik kamp ook al 10 jaar met aftakeling, waarvan 4 jaar zenuwpijnen en helse pijnen in benen. Soms lijkt het wel of mijn botten aangetast zijn, gevoel dat deze broos zijn. Geen breuken, maar dat kwetsbare gevoel. Pijn in botten. Waar ben ik in beland?

Zijn er veel vrouwen met hetzelde verhaal als ik, die toch nog beter worden?

[Luna MKS]

Thanks! Had het door jou voorgestelde topic al gelezen ;-)

Niet druk maken is heel lastig! Buiten de levensbedreigende zaken lees ik ook veel over MS, auto-immuunziekten, enz.

Wanneer bereik je het point of no return?

Ik loop immers al 17 jaar met deze gifbommen, die nu stuk blijken te zijn, en ik kamp ook al 10 jaar met aftakeling, waarvan 4 jaar zenuwpijnen en helse pijnen in benen. Soms lijkt het wel of mijn botten aangetast zijn, gevoel dat deze broos zijn. Geen breuken, maar dat kwetsbare gevoel. Pijn in botten. Waar ben ik in beland?

Zijn er veel vrouwen met hetzelde verhaal als ik, die toch nog beter worden?

Lieve Linda, dank je dat je mij nog even wees op jouw berichtje.
Ik heb de afgelopen week helaas berichten moeten overslaan, omdat het niet zo goed ging...

Ik ga hem nu lezen en dan beantwoorden

[Linda77]

Wat vervelend om te horen, Luna! En het is helemaal niet erg dat ik nog geen reactie heb ontvangen, je doet wat je kan.

Ik hoop dat je je gauw beter voelt.

[Luna MKS]

Helaas zijn er ook veel vrouwen die niet meer beter worden. En bij jou heb ik helaas wel een groot vermoeden dat je het point of no return bereikt hebt
Deze bereik je meestal wanneer er meerdere systemen betrokken zijn en zeker wanneer er sprake is van zenuwpijnen. De pijn in je botten die je beschrijft is ook zo typisch. Herkenbaar en naar dit. Ook als er inmiddels sprake is van een auto-immuunziekte is het punt bereiktMaar er is nog altijd kans dat de symptomen voor een deel verbeteren/sterk verminderen.

In jouw situatie raad ik je eigenlijk wel iemand aan. Daar zal ik je via pb even over inlichten, oke?

Realiseer je dat verwijderen altijd helpt, want je stopt de aanvoer van gifstoffen en geeft je lichaam de kans om een nieuw evenwicht te bereiken. Geef niet op!!!

Ik wens je ontzettend veel sterkte lieve schat!!!!

Al mijn liefs,

Luna

[Linda77]

Vandaag ben ik naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag van het biopt en om te kijken naar de MRI. Hiervan had ik al wel de uitslag gekregen, maar dit was telefonisch. Ik wilde het ook graag zien en dit is vandaag gebeurd. Gelukkig maar, want vanuit onwetendheid vanalles gaan invullen helpt niet echt.

De uitslag van het biopt was positief! Het was geen fibroadenoom (bindweefselknobbel), maar een knobbeltje van spierweefsel. Hoe dit precies ontstaat is niet duidelijk, maar het is in elk geval goedaardig. Ook hoeft er niets aan te gebeuren. Pak van mijn hart! Volgens de Radioloog staat de aanwezigheid van dit knobbeltje niet in verband met de lekkende/ zwetende protheses.

De MRI was ook enigszins geruststellend. Het kapsel rechts is intact, prothese alleen aan de binnenkant gescheurd. Hier dus alleen sprake van zweten, maar geen siliconen in de lymfe. Links is een ander verhaal. Hier is sprake van een kapselbreuk, hoe groot deze is was niet te zien. De Radioloog is tot deze conclusie gekomen omdat er siliconen in de lymfeklieren links zitten en dat kan volgens haar alleen als er sprake is van een breuk in het kapsel. In de prothese links zit wél een scheur in de buitenste laag. Buiten de siliconen in de lymfeklier links waren er geen andere zichtbare siliconendeeltjes. Maar er is alleen een MRI van het borstgedeelte gemaakt. Op de vraag of dit dan betekent dat er verder geen siliconen in mijn lijf zitten, kon ze dus geen antwoord geven. Hier ben ik dus onzeker over.

Het dossier heb ik direct opgevraagd bij de balie, dus die komt jullie kant op.

Vandaag ook een brief van de poli BII. Er is een verwijzing naar hun verstuurd door mijn huisarts, maar tot een afspraak komt het voorlopig niet. De wachttijd is 10 maanden, dus tot die tijd zal ik nog in onzekerheid leven over de diagnose. Wat ik me afvraag is of ik niet vóór de explantatie bloed moet laten prikken, omdat de waarden wellicht veranderen na explantatie. En voor de rechtzaak heb ik toch wel de huidige waarden nodig. Dit zal ik nog overleggen met Dr. Kappel.

Verzekering inmiddels ook geregeld; Stad Holland werkt gelukkig mee en is na machtiging bereid de explantatie te betalen. Dit omdat er sprake is van een medische noodzaak. Mocht er na explantatie sprake zijn van misvorming, willen ze zelfs nog kijken naar een vergoeding van een hersteloperatie. Hiervoor zal Dr. Kappel een brief moeten schrijven. Lukt dit niet, zal ik me voegen bij de Belastingdienst. Bij een afwijzing van de verzekering en met goede argumenten kan deze ingreep worden afgetrokken van de belasting. DIt betekent een vergoeding van ongeveer 37.5%.

We komen er wel!

[eLine am]

Mijn naam is Linda en ik ben 45 jaar. In 2006 liet ik mijn borsten corrigeren/ vergroten met de McGhan protheses. Mij werd verteld dat deze niet konden lekken en makkelijk 20 jaar mee konden gaan. Door deze informatie, en de naamswijziging van de fabrikant, was ik eerder niet gealarmeerd toen er in de media werd gesproken over ondeugdelijke protheses. De klachten die ik al jaren ervaar, schreef ik weg onder de reuma's en krakkemikkigheden in mijn bloedlijn. Ook al lijken mijn klachten niet op die van mijn ouders en zijn ze vaak vaag van aard geweest en zonder aanleiding. En werd er tijdens onderzoek geen gen gevonden voor Bechterew, de reumatische aandoening van mijn vader. Een andere verklaring had ik er gewoon niet voor! Een hernia op mijn 34e, ernstige slijtage en een operatie aan mijn enkel op mijn 45e, hevige spierkrampen en zenuwpijnen in mijn benen tot op het punt dat lopen bijna niet meer gaat, 2 uurtjes kunnen werken en dan gewoon plat moeten, spierzwakte. En vooral het gevoel bejaard te zijn op de helft van je leven. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik niet verder heb gekeken dan mijn neus lang is.

Toen ik vorige week in het ziekenhuis was om een mammografie te laten maken, die werd vervolgd door een echo met een biopt van een vermoedelijk fibroadenoom (bindweefselknobbel), kreeg ik de boodschap dat mijn protheses lekken. En dat er deeltjes zijn ingekapseld in mijn lymfeklieren. Ik ben me rotgeschrokken! Om meer duidelijkheid te krijgen over de staat waarin de protheses zich bevinden, wordt er morgen een MRI gemaakt.

Bij thuiskomst ben ik gaan lezen en onderzoeken en na een kleine 2 weken stukjes op zijn plek leggen, kan ik zeggen dat ik ervan overtuigd ben dat (in elk geval een groot gedeelte van) mijn klachten met alle waarschijnlijkheid zijn veroorzaakt door siliconenvergiftging. Nu ben ik stappen aan het ondernemen om dit bevestigd te krijgen, maar ook om de protheses te laten verwijderen. Ik heb me laten doorverwijzen naar de poli BII in het VUMC en voor de explantatie ga ik naar Dr. Kappel. Ondanks dat ik volledig sta achter deze beslissing, omdat ik weet dat het nodig is voor mijn gezondheid, vind ik het idee van geen vulling meer hebben verschrikkelijk; ik werd geboren met tubulaire borsten (een aangeboren afwijking) en ik deed de operatie destijds omdat ik al jaren ontzettend ongelukkig was met wat ik had. Dit straks weer terug moeten zien is geen fijn vooruitzicht.
Ik hoop dat ik middels een lening, of eventueel bij coulance van mijn verzekering, voor een lift kan gaan in combi met lipofilling.

Ik heb me aangesloten bij de massaclaim.

Ik hoop hier mensen te treffen die zich in mijn verhaal herkennen. Ook wens ik iedereen die kampt met een gelijksoortige situatie alle kracht toe.

Wie weet tot spreeks of lees.

Groetjes,
Linda.

Hoi Linda,

Zit je verhaal te lezen met kriebels en een traan. Dit had ik kunnen schrijven. Herken mij er zo enorm in veel dingen. De klachten, waaronder ook vagen, onderzoeken reumatoloog en op Bechterew etc. Ik heb in 2008 McGhan implantaten gekregen en ook mij werd verteld dit is het beste en zullen nooit lekken en id naamswijziging van de fabrikant wat geen alarmbellen deed rinkelen. Doordat bepaalde klachten verergerde en in de media weer een bericht voorbij kwam ben ik ij meer gaan verdiepen. En kwam al vrij snel bij de site over/van siliconen rechtzaak uit. Toen werd mij heel veel duidelijk en vielen de puzzel stukje in elkaar. Heb inmiddels ook stappen ondernemen en ben in afwachten van mijn eerste afspraak in het AMC umc. 1 ding staat voor mij vast een explantatie is een feit in 2023. Al is het allemaal nog heel vers en moet de acceptatie nog komen.

(Zit nog niet zo lang op dit forum en moet mij nog voorstellen).

Linda heel veel succes en sterkte met alles wat komen gaat.♡

Lieve groetjes Eline

[Luna MKS]

Lieve meiden, Ik lees dit morgen. Heel heel veel sterkte!!!!

Slaap lekker straks

[Linda77]

Lieve Eline,

Bedankt voor je lieve berichtje..

Ik vind het vervelend om te lezen dat ook jij ziek bent geworden van je implantaten. Dat dit nog mogelijk is anno nu, vind ik ontzettend verdrietig.

Ik wens jou ook alle kracht toe bij wat komen gaat. Mocht je de behoefte hebben, mag je me altijd een PB sturen.

Lieve groet,
Linda.

[Luna MKS]

Goedemorgen lieve meiden,

Ik leef heel erg met jullie mee. Ik voel en zie jullie wanhoop. Ik weet nog zo goed hoe dat voelde.
Ik wil jullie wel vragen om alsjeblieft niet teveel in paniek te raken. Jullie zijn nu goed op weg naar een nieuw leven. Als die troep er straks uit is, begint een nieuwe fase. Dan gaat je lichaam zich zoveel mogelijk proberen te ontdoen van alle gifstoffen en zul je met de tijd weer een nieuwe balans bereiken en je ook veel beter gaan voelen. Sommige vrouwen blijven klachten houden, maar alle vrouwen zijn beresterk en vinden altijd hun weg. Geef alsjeblieft niet op!

Het lijkt me een goed plan als jullie een verwijzing vragen naar dokter Beekman. Zij overlegt altijd met Nanayakkara (van de siliconen poli). Bij haar is de wachtlijst kort.
viewtopic.php?f=95&t=1038

Lieve Linda, ik had je nog een pb gestuurd. Je mag me appen, bellen is op dit moment teveel voor mij...

Jouw klachten zijn overigens heel heel herkenbaar en ook dat je auto-immuunziekten in je familie hebt is herkenbaar. En daarom ben jij dus ook zo ziek. Dat is bij mij hetzelfde verhaal.

Lieve Eline, had je je al aangemeld bij BCW voor de rechtszaak?

Zouden jullie allebei ook nog even jullie klachten bij het MEBI willen melden. Dat is heel erg belangrijk!


Heel veel liefs en sterkte lieve schatten!!!!

Luna
LOVE

[Luna MKS]

Lieve Linda, super dat je best snel terecht kunt bij Beekman
Ik had je ook geappt

Lieve Eline, vraag jij ook maar een verwijzing voor dokter Beekman ipv AMC Umc. Als je geen scheur hebt, dan is een brief van een internist wel nodig voor de zorgverzekeraar. En als je op een afspraak bij Nanayakkara moet wachten, schiet dat ook niet op...

Dikke kus meiden en houd vol, jullie zijn goed op weg!

Kuss en slaap lekker straks