Voorstellen
Geplaatst: 02 feb 2022 12:36
Hoi allemaal,
Ik lees hier al een tijdje mee en voel me heel erg gesteund door jullie verhalen en adviezen. Zo herkenbaar allemaal en in en in triest dat artsen dit dus al zolang onderkennen of echt niets van schijnen te weten. Moeilijk om mijn mijn verhaal te doen, want het heeft ook mijn hele leven bepaalt, maar wil me toch graag voorstellen. Ik ben 52 jaar en heb sinds mei ‘99, na 4 zwangerschappen/borstvoeding, implantaten van eurosiliconen.
7 Maanden na implantatie, net voor de millenniumwisseling, ik zal het nooit vergeten, begon mijn inmiddels lange lijst van ‘vreemde’ klachten. Ruim 6 weken had ik toen een brandende tong, glossitus. Oorzaak niet gevonden, maar daarna ben ik van een gezond sportief persoon nooit meer dezelfde geweest. Ik kreeg een abbo bij de huisarts, van ene vage klacht naar andere. De daarop volgende jaren begon mijn tocht langs diversen specialisten, me daardoor nog meer ellendig en doodmoe voelen (mede door de vele rotopmerkingen die sommige artsen kunnen maken, zeker als ik vroeg of het misschien door mijn siliconen kon komen, dan kreeg ik een stortvloed aan commentaar over me heen dat er zoveel mensen waren die dat hadden en dat dit echt niet kon en dan stond ik meestal snel weer buiten.
Ja, ik had mijn gevoel kunnen volgen en zelf de operatie bij elkaar zien te sparen, maar tegelijkertijd hoop, tegen beter weten in, je dat zij dan maar gelijk hebben en dat het daar dus niet door komt, want enerzijds ben je ook blij met die ‘dingen’… Geprobeerd zo goed en zo kwaad als kon door te gaan, 3 kids grootgebracht. En de klachten een plek geven want er was geen oorzaak gevonden en moest er mee leren leven zo zei mijn huisarts.
Tot het in 2010 zo erg werd dat ik nagenoeg tot mijn knieën geen gevoel meer had, tintels in voetzolen, me voelde alsof ik tegen een zware storm in liep, loodzware benen en zo moe dat ik zelf vreesde dat ik in een rolstoel zou komen. En dan heb ik t nog niet over die steeds erger wordende roes in mijn hoofd, zware mist, suizen, kon me nergens meer op concentreren. Gelukkig ontdekte een internist dat ik B12, D en folium te kort had, mijn benen herstelde door injecties en ook een paar van mijn andere klachten werden minder en dus daarop verhaald.
Me destijds niet verder verdiept, kon ik door mijn klachten ook echt niet, maar wist dat ik de injecties levenslang moest door opname probleem dat werd veroorzaakt door een genmutatie (mthfr 677 gen, nee geen scheldwoord)
Door mijn twijfel over de corona-injectie en vele lezen daarover op internet, kwam ik per ‘toeval’ deze gen-naam weer tegen, maar las toen ook dat het gen een ‘onvermogen’ tot ontgiften veroorzaakt! Toen ging er bij mij een alarm bel af, want dan zijn de siliconen naar mijn idee dus toch de tricker van alles geweest!
Heb me hier op het forum toen aangemeld, veel gelezen en met behulp van jullie ervaringen mijn pad uitgestippeld. In de tussentijd nu de nodige afspraken gehad, bij oa dr Beekman, ik heb daar even een potje zitten janken en haar gezegd dat zij de eerste arts was die me begreep en dit serieus nam. Diagnose was Asia. Van het gen wist ze helaas niets, ook haar collega arts niet. Daar moet ik dus later nog verder over zoeken. Had middels dit forum gelezen over dr Selms en ook hij is een zeer fijne arts, inmiddels staat de operatie gepland, eerst met lipo, maar daar vorige week bij de anesthesist toch vanaf gezien, het voelt (nog) niet goed en vind t nu al behoorlijk spannend. Maar ben tegelijkertijd ook blij en opgelucht ze gaan eruit!
Pfff sorry voor het lange verhaal, maar t lucht op hahaha
Ik lees hier al een tijdje mee en voel me heel erg gesteund door jullie verhalen en adviezen. Zo herkenbaar allemaal en in en in triest dat artsen dit dus al zolang onderkennen of echt niets van schijnen te weten. Moeilijk om mijn mijn verhaal te doen, want het heeft ook mijn hele leven bepaalt, maar wil me toch graag voorstellen. Ik ben 52 jaar en heb sinds mei ‘99, na 4 zwangerschappen/borstvoeding, implantaten van eurosiliconen.
7 Maanden na implantatie, net voor de millenniumwisseling, ik zal het nooit vergeten, begon mijn inmiddels lange lijst van ‘vreemde’ klachten. Ruim 6 weken had ik toen een brandende tong, glossitus. Oorzaak niet gevonden, maar daarna ben ik van een gezond sportief persoon nooit meer dezelfde geweest. Ik kreeg een abbo bij de huisarts, van ene vage klacht naar andere. De daarop volgende jaren begon mijn tocht langs diversen specialisten, me daardoor nog meer ellendig en doodmoe voelen (mede door de vele rotopmerkingen die sommige artsen kunnen maken, zeker als ik vroeg of het misschien door mijn siliconen kon komen, dan kreeg ik een stortvloed aan commentaar over me heen dat er zoveel mensen waren die dat hadden en dat dit echt niet kon en dan stond ik meestal snel weer buiten.
Ja, ik had mijn gevoel kunnen volgen en zelf de operatie bij elkaar zien te sparen, maar tegelijkertijd hoop, tegen beter weten in, je dat zij dan maar gelijk hebben en dat het daar dus niet door komt, want enerzijds ben je ook blij met die ‘dingen’… Geprobeerd zo goed en zo kwaad als kon door te gaan, 3 kids grootgebracht. En de klachten een plek geven want er was geen oorzaak gevonden en moest er mee leren leven zo zei mijn huisarts.
Tot het in 2010 zo erg werd dat ik nagenoeg tot mijn knieën geen gevoel meer had, tintels in voetzolen, me voelde alsof ik tegen een zware storm in liep, loodzware benen en zo moe dat ik zelf vreesde dat ik in een rolstoel zou komen. En dan heb ik t nog niet over die steeds erger wordende roes in mijn hoofd, zware mist, suizen, kon me nergens meer op concentreren. Gelukkig ontdekte een internist dat ik B12, D en folium te kort had, mijn benen herstelde door injecties en ook een paar van mijn andere klachten werden minder en dus daarop verhaald.
Me destijds niet verder verdiept, kon ik door mijn klachten ook echt niet, maar wist dat ik de injecties levenslang moest door opname probleem dat werd veroorzaakt door een genmutatie (mthfr 677 gen, nee geen scheldwoord)
Door mijn twijfel over de corona-injectie en vele lezen daarover op internet, kwam ik per ‘toeval’ deze gen-naam weer tegen, maar las toen ook dat het gen een ‘onvermogen’ tot ontgiften veroorzaakt! Toen ging er bij mij een alarm bel af, want dan zijn de siliconen naar mijn idee dus toch de tricker van alles geweest!
Heb me hier op het forum toen aangemeld, veel gelezen en met behulp van jullie ervaringen mijn pad uitgestippeld. In de tussentijd nu de nodige afspraken gehad, bij oa dr Beekman, ik heb daar even een potje zitten janken en haar gezegd dat zij de eerste arts was die me begreep en dit serieus nam. Diagnose was Asia. Van het gen wist ze helaas niets, ook haar collega arts niet. Daar moet ik dus later nog verder over zoeken. Had middels dit forum gelezen over dr Selms en ook hij is een zeer fijne arts, inmiddels staat de operatie gepland, eerst met lipo, maar daar vorige week bij de anesthesist toch vanaf gezien, het voelt (nog) niet goed en vind t nu al behoorlijk spannend. Maar ben tegelijkertijd ook blij en opgelucht ze gaan eruit!
Pfff sorry voor het lange verhaal, maar t lucht op hahaha
. 
Laat even weten wanneer, dan zet ik of Essi je op de lijst.