Even voorstellen
Geplaatst: 09 okt 2021 11:38
Hi allemaal, ik ben Tries ,45 jaar ,nieuw op dit forum... op mijn 24e liet ik voor het eerst een borstvergroting (siliconen) zetten. Eigenlijk nooit klachten gehad.. In 2019 vond ik het zelf wel tijd worden om ze te laten wisselen voor nieuwe. Ze hebben toen 19 jaar gezeten, maar omdat ik toch enigszins bang was dat ze "over de datum" raakte dus gekozen voor nieuwe. Had regelmatig controle en zover te zien was er niks aan de hand. Ze waren ook nog intact.. Toch maar nieuwe voor het geval dat. Tuurlijk wist ik de risico's maar omdat ik al die jaren geen klachten had.. Niet meer over nagedacht en gewoon laten doen.
Ik heb nu Motiva. Al gauw begon het litteken te ontsteken en ben ik terug gegaan voor controle. Kan gebeuren was het antwoord. Vanaf begin af aan voelde het niet goed. Veel pijn aan mn borsten wat ik niet eerder had. In de loop van de tijd had ik dat geaccepteerd en moest mij volgens pc geen zorgen maken.
Nu zijn we 2 jaar later en vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Heb zoveel klachten die ik eerder niet kon plaatsen, maar nadat ik mij verdiept had in de gevaren en klachten... Ja had ik eerder moeten doen, maar achteraf gelul, kop in het zand steken.... Maar ik kan er nu niet meer onderuit.. Ze veroorzaken zoveel ellende. Ik word met de dag zieker en ben ontzettend bang. Ze moeten eruit, voordat ik straks helemaal niks meer kan. Woensdag ga ik eerst naar de huisarts. Weet mijn god niet welk traject ik moet doorlopen. Ik lees nu heel veel, maar zie door de bomen het bos even niet. Ik ben een warhoofd en lezen is zo vermoeiend. Ik ben zo extreem moe, mijn lijf doet pijn, mijn borsten.. Ik zie slecht. Heb zoveel klachten waarvoor ik in het ziekenhuis ben geweest, MRI van mn rug, schouders hoofd.. niks kunnen vinden maar ik blijf pijn houden... Nu pas dringt het tot mij door... Hoe ziek de siliconen mij maken. Ik kan mijn werk niet meer volledig doen. De angst dat het nog erger word.. Vannacht al gedroomd dat ik ze er zelf uit had gehaald. Ik ben er zo mee bezig, niks anders dan hoofdpijn en spanning.
Hoe dom kon ik zijn....
Ben de kluts kwijt en als ik zie hoelang de wachttijden zijn...
Ik ben niet de enige die het doormaakt. Het zou verboden moeten worden! Ik wil het zsm uit mijn lijf.
Hoop dat iemand mij een stukje verder kan helpen. Dankjewel alvast!
Wens iedereen sterkte met jullie traject!
Ik heb nu Motiva. Al gauw begon het litteken te ontsteken en ben ik terug gegaan voor controle. Kan gebeuren was het antwoord. Vanaf begin af aan voelde het niet goed. Veel pijn aan mn borsten wat ik niet eerder had. In de loop van de tijd had ik dat geaccepteerd en moest mij volgens pc geen zorgen maken.
Nu zijn we 2 jaar later en vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Heb zoveel klachten die ik eerder niet kon plaatsen, maar nadat ik mij verdiept had in de gevaren en klachten... Ja had ik eerder moeten doen, maar achteraf gelul, kop in het zand steken.... Maar ik kan er nu niet meer onderuit.. Ze veroorzaken zoveel ellende. Ik word met de dag zieker en ben ontzettend bang. Ze moeten eruit, voordat ik straks helemaal niks meer kan. Woensdag ga ik eerst naar de huisarts. Weet mijn god niet welk traject ik moet doorlopen. Ik lees nu heel veel, maar zie door de bomen het bos even niet. Ik ben een warhoofd en lezen is zo vermoeiend. Ik ben zo extreem moe, mijn lijf doet pijn, mijn borsten.. Ik zie slecht. Heb zoveel klachten waarvoor ik in het ziekenhuis ben geweest, MRI van mn rug, schouders hoofd.. niks kunnen vinden maar ik blijf pijn houden... Nu pas dringt het tot mij door... Hoe ziek de siliconen mij maken. Ik kan mijn werk niet meer volledig doen. De angst dat het nog erger word.. Vannacht al gedroomd dat ik ze er zelf uit had gehaald. Ik ben er zo mee bezig, niks anders dan hoofdpijn en spanning.
Hoe dom kon ik zijn....
Ben de kluts kwijt en als ik zie hoelang de wachttijden zijn...
Ik ben niet de enige die het doormaakt. Het zou verboden moeten worden! Ik wil het zsm uit mijn lijf.
Hoop dat iemand mij een stukje verder kan helpen. Dankjewel alvast!
Wens iedereen sterkte met jullie traject!
Baart mij zorgen.. Ik ga vandaag rond bellen hoe wat waar. Het idee dit nog langer te moeten voelen en doormaken...