Burn-out ?! Nee, een gescheurde prothese!
Geplaatst: 01 jun 2021 21:03
Hoi allemaal,
Tijdens research over lekkende borst prothese kwam ik op dit forum terecht, wat een herkenning! Mijn verhaal begon vorig jaar; ik kreeg vanuit het niets klachten die ik op dat moment niet kon plaatsen. Hartkloppingen, duizelig, migraine aanvallen met aura, daarvoor ben ik naar de huisarts geweest en deze heeft mij doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een holteronderzoek (afwijkingen in het hartritme). Mijn gevoel zei dat dat het niet was en dat kreeg ik ook bevestigd: een gezonde jonge dame! Ik zou overspannen zijn, na een kleine vier weken ben ik weer aan het werk gegaan echter waren de klachten niet weg met als resultaat dat ik 4 weken daarna helemaal klapte. Ik was op/moe, enorm emotioneel, prikkelbaar, paniekaanvallen, alle klachten die burn-out gerelateerd zijn, ik herkende mezelf niet.
Medio oktober viel mij op dat mijn linkerborst beurs voelde, ik werd door een familielid geattendeerd op een uitzending en dat ik er naar moest laten kijken. Van de huisarts naar de plastische chirurg in het ZH door naar een radioloog die gelijk constateerde dat de prothese was gescheurd, lymfklieren waren schoon.
Mijn eerste reactie was dat ik de prothese er direct uit wilde hebben, dit hebben we dan ook in werking gezet. Ik had de keus om nieuwe protheses terug te plaatsen, dat wilde ik absoluut niet.. Eerst maar eens kijken hoe mijn lichaam hierop reageer Ik liep rond met Allergan biocell protheses, daarop gaan zoeken (Schrok toen behoorlijk!).
Afgelopen februari heeft de explantatie plaatsgevonden in het ZH, de chirurg heeft het zo goed als mogelijk schoongemaakt. Na de operatie voelde ik mij direct fit, het is mij voor de volle 100% meegevallen. Dezelfde avond mocht ik naar huis met drains welke er twee dagen later eruit zijn gehaald. Ik had nauwelijks pijn, wat was ik blij.
Tijdens dit herstel ben ik dit forum tegengekomen, en ook ik voel dat ik dit verhaal met meer wil delen. Mensen in mijn omgeving weten ook dat ik hieraan ben geholpen, ik zie dit niet als een taboe maar iets wat nog meer aan het licht mag komen.
Hoe voel ik mij nu, een aantal maanden verder: Ik heb geen hoofdpijn meer, voel mij fit, minder moe, gejaagdheid / paniekaanvallen zijn zo goed als weg, ik voel mij een ander mens.. In het begin was ik sceptische, want zit het niet tussen mijn oren? Maar nu zou ik het wel van de daken willen schreeuwen… Ik weet niet hoe ik verder herstel, volgens de chirurg kan ik mij niet laten onderzoeken / bloedprikken om te kijken of er eventueel nog wat in het lichaam zit.
*De protheses heb ik 18 jaar gehad.
Tijdens research over lekkende borst prothese kwam ik op dit forum terecht, wat een herkenning! Mijn verhaal begon vorig jaar; ik kreeg vanuit het niets klachten die ik op dat moment niet kon plaatsen. Hartkloppingen, duizelig, migraine aanvallen met aura, daarvoor ben ik naar de huisarts geweest en deze heeft mij doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een holteronderzoek (afwijkingen in het hartritme). Mijn gevoel zei dat dat het niet was en dat kreeg ik ook bevestigd: een gezonde jonge dame! Ik zou overspannen zijn, na een kleine vier weken ben ik weer aan het werk gegaan echter waren de klachten niet weg met als resultaat dat ik 4 weken daarna helemaal klapte. Ik was op/moe, enorm emotioneel, prikkelbaar, paniekaanvallen, alle klachten die burn-out gerelateerd zijn, ik herkende mezelf niet.
Medio oktober viel mij op dat mijn linkerborst beurs voelde, ik werd door een familielid geattendeerd op een uitzending en dat ik er naar moest laten kijken. Van de huisarts naar de plastische chirurg in het ZH door naar een radioloog die gelijk constateerde dat de prothese was gescheurd, lymfklieren waren schoon.
Mijn eerste reactie was dat ik de prothese er direct uit wilde hebben, dit hebben we dan ook in werking gezet. Ik had de keus om nieuwe protheses terug te plaatsen, dat wilde ik absoluut niet.. Eerst maar eens kijken hoe mijn lichaam hierop reageer Ik liep rond met Allergan biocell protheses, daarop gaan zoeken (Schrok toen behoorlijk!).
Afgelopen februari heeft de explantatie plaatsgevonden in het ZH, de chirurg heeft het zo goed als mogelijk schoongemaakt. Na de operatie voelde ik mij direct fit, het is mij voor de volle 100% meegevallen. Dezelfde avond mocht ik naar huis met drains welke er twee dagen later eruit zijn gehaald. Ik had nauwelijks pijn, wat was ik blij.
Tijdens dit herstel ben ik dit forum tegengekomen, en ook ik voel dat ik dit verhaal met meer wil delen. Mensen in mijn omgeving weten ook dat ik hieraan ben geholpen, ik zie dit niet als een taboe maar iets wat nog meer aan het licht mag komen.
Hoe voel ik mij nu, een aantal maanden verder: Ik heb geen hoofdpijn meer, voel mij fit, minder moe, gejaagdheid / paniekaanvallen zijn zo goed als weg, ik voel mij een ander mens.. In het begin was ik sceptische, want zit het niet tussen mijn oren? Maar nu zou ik het wel van de daken willen schreeuwen… Ik weet niet hoe ik verder herstel, volgens de chirurg kan ik mij niet laten onderzoeken / bloedprikken om te kijken of er eventueel nog wat in het lichaam zit.
*De protheses heb ik 18 jaar gehad.