Wil graag hier mijn verhaal delen, erg spannend.
Ik ben Debby, 45 jaar en ik heb op mijn 25e een borstvergroting gehad in Belgie. Ik was compleet plat, alleen wat tepel verdikking. Droeg nooit BH's dus weet niet welke cup maat. Denk AA ofzo?
Ik heb altijd geroepen dat mijn borstvergroting de beste beslissing was ooit. En dat ze er pas uitgingen als het echt, echt moest. Had mezelf wijs gemaakt dat ze het eeuwige leven hadden.
Ze zitten er inmiddels 20 jaar in. McGhan, textured, druppelvormig, 260cc. Heb het type opgevraagd maar ik vermoed dat dit wel protheses zijn die overal uit de handel gehaald zijn. Een jaar geleden als iemand sprak over "big pharma" ging ik met mijn ogen rollen, nu, na een jaar Corona, weet ik wel beter. Big pharma heeft helemaal niet het beste met ons voor en kan ik eindelijk de dingen zien zoals ze zijn en lukt het niet meer om te negeren wat er in mijn lijf zit.
Binnen een half jaar na het plaatsten zat ik met een burn-out thuis en deze ging naadloos over in een depressie die geduurd heeft tot mijn 35ste. De enige jaren dat het redelijk ok ging was tussen mijn 37ste en 42ste. Sinds 3 jaar weer enorme moodswings, paniekaanvallen, hartkloppingen, vermoeidheid en allerhande lichamelijke (stijfheid, zenuwpijn, gewrichtspijn) en cognitieve problemen (brainfog: zeg altijd dat ik niet bij mijn hersens kan) Omdat ik nooit de link had gelegd dacht ik dat ik zo in elkaar zat en heb mijn leven rondom wat wel en niet lukt ingericht. Ik werk vanuit huis en maximaal 20 uur p/w. Meer lukt niet door alle slechte momenten waar ik niet instaat ben om te werken.
De eerste week dat ik de term "explantatie" tegenkwam was het alsof ik door een meteoriet getroffen werd. Ik wist het ineens, ze moesten eruit.
De eerste week was ik emotioneel maar dat ging eigenlijk heel snel over in een vastberadenheid en opgetogenheid (raar maar echt, opgetogen omdat ik straks mij echte lichaam mag gaan ervaren).
Ik ben inmiddels bij Dr. Beekman geweest die aan de hand van mijn beschrijving van klachten me niet heel duidelijk onder Asia/BII kon zetten. Bij mij zijn volgens haar de psychische klachten het dominants, terwijl ik ervaar dat psychisch en lichamelijk 50/50 is. Dus hierdoor zou ik geen vergoeding kunnen verwachten. Gelukkig kon ik daar direct in de MRI scanner en eergisteren belde ze mij met het nieuws dat mij rechter prothese van binnen gescheurd is. Er is dus medische noodzaak om te explanteren. Toch wel een opluchting ook al was ik bereid om t zelf te betalen. Blijft een smak geld.
Ik heb me op aanraden van Dr. Beekman naar Dr Emiel van Haren laten doorverwijzen. Hij staat hier nog nergens vermeld maar op FB was er een dame met een positieve ervaring met deze arts.
Ik wil geen lipofilling omdat ik mijn lichaam die stress niet wil aandoen. Persoonlijk is dit een weg van volledige zelfacceptatie en met lipofilling zou voor nu niet het juiste zijn om te doen. Ik voel de drang om te zien hoe ik er puur natuur uitzie..
Nu wachten op mijn consult met Dr. van Haren. Zo fijn zijn om deze arts aan het lijstje te kunnen toevoegen want hij werkt in Eindhoven, en er zijn er weinig in die regio.
Fijn dat dit er is. Alleen al door meelezen voel ik me gesteund, ook de foto's helpen enorm.
Ik zal de mijne ook eens opsnorren van 20 jaar geleden..
liefs
