Elsje schreef: ↑08 feb 2023 14:59
Hey Linda,
Ik las je hele verhaal en alle post met tranen in de ogen en ik herken heel veel klachten die je beschrijft bij mezelf.
Als je even gaat zoeken op mijn nickname zal je mijn ganse verhaal wel terugvinden denk ik...
Kort samengevat werd ook bij mij in oktober 2021 gedacht aan een fibroadenoom door mijn gyneacoloog.
Er werd een echo en mammo gepland en hier hadden ze al vermoeden van een probleem met mijn protheses maar dit werd me niet gezegd, enkel dat ik een MRI moest aanvragen aan de balie waar ik toen nog eens 8 weken moest op wachten!
Bleek dat mijn protheses beiden gescheurd waren, het waren sebbin protheses van net geen 10 jaar oud...
Ik had geen klachten toen eigenlijk enkel voelde ik een bolletje aan de zijkant van mijn borst dat daar anders niet zat dus ik denk wel dat ik daar snel bij was maar zeker weet ik dat niet.
Mijn PC maakte er niet zoveel van maar zei me dat hij ze zou wisselen en alles wel opgelost was dan.
In oktober 2021 kreeg ik dus een prothesewissel, herstel ging vrij goed tot en met 2 maand later ik op reis een grote opgezette linkerborst kreeg
Ik kreeg bij thuiskomst onmiddellijk een echo maar ze maakten ook daar weer niet veel van, wat vocht maar niets ernstigs.
Ik voelde me steeds zieker worden en eiste constant opvolgecho's maar telkens stelden ze me gerust en zeiden ze dat ik geduld moest hebben.
Ik had toen veel plaatselijke borstpijn en was erg moe en mentaal onrustig (ik voelde dat het niet ok was)
Ik ben toen zelf beginnen zoeken en in juni op dit forum gebotst waar alle puzzelstukken in elkaar vielen.
Ik vond dr. Budo, ik ben deze man ontzettend dankbaar en op 11/08 werd ik geëplanteerd nadat ik van hem ,eindelijk antwoord op al mijn vragen kreeg en een duidelijke uitleg!
De kapsel met alle restanten had mijn vorige PC gewoon laten zitten, niet moeilijk dat mijn lichaam zo hard reageerde op alles wat daar nog zat!
Dat heeft daar dus zo 9 maand nog gezeten, had ik maar eerder mijn gevoel gevolgd en dr. Budo en dit forum eerder gevonden.
Zo'n 3 weken voor explantatie kreeg ik scheenbeenpijn in mijn rechterbeen, verder enkel plaatselijke borstpijnen.
Na de explantatie ging het de eerste 3 weken beter maar daarna echt veel slechter helaas
De pijn in mijn benen nam enorm toe, een heel zwaar gevoel in mijn benen en krakende knieën, dat had ik eerder niet gehad.
Intussen ben ik bijna 6 maand na explantatie en mijn klachten zijn nog steeds heviger dan toen ik de protheses nog had helaas.
Ik heb overal al gezeten, bij een reumatologe/immunologe binnenste buiten gekeerd maar die kon niets significant vinden. Geen overactief immuunsysteem of actieve auto immuunziekte op dat moment (eind 2022).
Dan doorgestuurd naar neuroloog die nu een MRI van hersenen en ruggemerg wou en een EMG (zenuwgeleidingsonderzoek en spieronderzoek) van mijn benen.
De EMG was vorige week en die arts heeft me gebeld om te zeggen dat die normaal was
Dus geen aangetaste zenuwen of dergelijke wat me iet of wat gerust stelt.
Maar wat heb ik dan wel, vanwaar al die pijn (brandende pijn) in mijn benen en heupstreek.
Ik wacht nog op de neuroloog waar ik 01/03 terug naartoe mag wat zij van de MRI onderzoeken zal zeggen.
Bij mij is het vooral raar dat de klachten maar na een paar weken na explantatie in alle hevigheid begonnen zijn.
Ik had toen wel emotioneel ook een zware periode en privé ook heel wat problemen, is het dat geweest ik weet het echt niet?
Momenteel gaat het emotioneel wel beter en stabieler maar ik blijf pijn hebben
Ik moet zeggen dat het soms al eens een aantal dagen wat beter gaat dus dat vind ik al positief.
Maar zoals jou vraag ik me ook heel veel af of ik dat punt van no return heb bereikt of niet, het maakt me zo bang en kan alleen hopen van niet
Ik heb ook tinutis, in de vorm van ruisen in mijn oren vooral in de nacht hoor ik dat
Ik neem VIT C 1000 bij en 8 pillen chorella per dag.
Ook gestart met CBD olie die me soms toch wat van de beenpijn afhelpt heb ik de indruk.
Ik ben blij dat Rita Kappel jou zo snel willen tussen nemen en hoop dat alles goed verloopt en je toch grotendeels mag herstellen maar het is een zware weg helaas.
We zijn hier om elkaar te steunen, dit forum doet zoveel goeds voor ons en zeker ook Luna MKS die echt al heel veel voor me betekend heeft terwijl ze het zelf zo ontzettend zwaar heeft. Mijn eeuwige dank voor haar en veel respect voor alles wat zij hier doet.
Succes en ik volg je verder op
xxx
