Burn-out ?! Nee, een gescheurde prothese!

[Philou]

Hoi allemaal,

Tijdens research over lekkende borst prothese kwam ik op dit forum terecht, wat een herkenning! Mijn verhaal begon vorig jaar; ik kreeg vanuit het niets klachten die ik op dat moment niet kon plaatsen. Hartkloppingen, duizelig, migraine aanvallen met aura, daarvoor ben ik naar de huisarts geweest en deze heeft mij doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een holteronderzoek (afwijkingen in het hartritme). Mijn gevoel zei dat dat het niet was en dat kreeg ik ook bevestigd: een gezonde jonge dame! Ik zou overspannen zijn, na een kleine vier weken ben ik weer aan het werk gegaan echter waren de klachten niet weg met als resultaat dat ik 4 weken daarna helemaal klapte. Ik was op/moe, enorm emotioneel, prikkelbaar, paniekaanvallen, alle klachten die burn-out gerelateerd zijn, ik herkende mezelf niet.

Medio oktober viel mij op dat mijn linkerborst beurs voelde, ik werd door een familielid geattendeerd op een uitzending en dat ik er naar moest laten kijken. Van de huisarts naar de plastische chirurg in het ZH door naar een radioloog die gelijk constateerde dat de prothese was gescheurd, lymfklieren waren schoon.

Mijn eerste reactie was dat ik de prothese er direct uit wilde hebben, dit hebben we dan ook in werking gezet. Ik had de keus om nieuwe protheses terug te plaatsen, dat wilde ik absoluut niet.. Eerst maar eens kijken hoe mijn lichaam hierop reageer Ik liep rond met Allergan biocell protheses, daarop gaan zoeken (Schrok toen behoorlijk!).

Afgelopen februari heeft de explantatie plaatsgevonden in het ZH, de chirurg heeft het zo goed als mogelijk schoongemaakt. Na de operatie voelde ik mij direct fit, het is mij voor de volle 100% meegevallen. Dezelfde avond mocht ik naar huis met drains welke er twee dagen later eruit zijn gehaald. Ik had nauwelijks pijn, wat was ik blij.

Tijdens dit herstel ben ik dit forum tegengekomen, en ook ik voel dat ik dit verhaal met meer wil delen. Mensen in mijn omgeving weten ook dat ik hieraan ben geholpen, ik zie dit niet als een taboe maar iets wat nog meer aan het licht mag komen.

Hoe voel ik mij nu, een aantal maanden verder: Ik heb geen hoofdpijn meer, voel mij fit, minder moe, gejaagdheid / paniekaanvallen zijn zo goed als weg, ik voel mij een ander mens.. In het begin was ik sceptische, want zit het niet tussen mijn oren? Maar nu zou ik het wel van de daken willen schreeuwen… Ik weet niet hoe ik verder herstel, volgens de chirurg kan ik mij niet laten onderzoeken / bloedprikken om te kijken of er eventueel nog wat in het lichaam zit.

*De protheses heb ik 18 jaar gehad.

[Susana]

Philou, welkom hier!!
En wat fijn om te lezen dat je klachten minder zijn geworden!!!
Bedankt voor het delen van je verhaal

[gld]

Hi Philou,

Wat ben ik dankbaar met alle verhalen hier, zeker ook met die van jou.

Heb vanmiddag mijn verhaal geplaatst, maar zit nu te denken dat ik in juni 2018 ben uitgevallen, 'burn out', nog herstellende, kan amper een 20urige werkweek aan. (Kan eigenlijk niet, want naast werk lukt niets. Huishouden of sociale contacten staan op een erg laag pitje).
Ik mag halve wege juli onder het mes, ben zo benieuwd of mijn klachten zullen gaan verminderen.
Haal echt hoop & kracht uit je verhaal.

Liefs

[Anita]

Wat fijn dat je je verhaal met ons deeld. Zo herkenbaar!! Ik heb ook allergan siliconen. En ik snap niet dat de verzekering deze zonder lekkage niet zomaar wil vergoeden. Nogmaals bedankt voor het delen. Ik heb ook al 20 jaar de sileconen erin zitten met een wissel door lekkage in 2012. Had ik het maar niet gedaan. Dankjewel voor het delen

[Klaproos]

Dank je wel voor je verhaal.
18 jaar protheses en toch nog opknappen na explantatie, dat stemt mij hoopvol, geeft mij moed en kracht.
Jammer dat medici niet alerter zijn, ze lijken niet bijgeschoold te zijn. Want waarom gaan er geen alarmbellen rinkelen als ze een patiënt hebben met meerdere klachten èn met borstprotheses. Op dit moment zijn we allemaal afhankelijk van tv- uitzendingen, fora, oplettende familie etc.

[Ilja]

Wat fijn dat jij zonder problemen van je siliconenprotheses af bent. Nog mooier is dat je ook van je klachten af bent.
Ik sta ook voor een moeilijke keuze. Vanaf 2004 had ik siliconenprotheses vanwege een borstvergroting. In 2008 kreeg ik
borstkanker in mijn linker borst. Er volgde een amputatie en en reconstructie met een siliconenprothese.
In 2016 was mijn rechter borst aan de beurt. Weer een amputatie en een reconstructie met een siliconenprotheses.
Ik kreeg tijdens die operatie gelijk een prothese wissel aan de linker borst. Daarna in beide borsten een lipofilling voor pijnlijke randen.
Sinds dien heb ik nare klachten die ook bij de overgang passen. Ik heb een vreselijk opgejaagd/paniek gevoel dat 24/7 aanwezig is.
Ook zweten, moe, slecht slapen is dagelijks aanwezig. Ik heb ook veel problemen met mijn ademhaling. Ik hap naar lucht.
Ik ben nu 3 jaar postmeno en de klachten blijven. Ik ben 54 jaar dus wie weet hoe lang dit nog duurt.
De plastisch chirurg denkt niet dat het door mijn siliconenprotheses komt.
Een MRI scan laat zien dat ze niet lekken. Ik ben ook bang als ik ze laat verwijderen dat ik nog met kapsel te maken krijg.
Als ik jou verhaal lees dan denk ik dat ik een grote kans heb dat het niet door mijn overgang komt.
Ik heb ook geen borstweefsel meer door de amputatie dus dit gaat er echt niet uit zien.
Een moeilijke beslissing maar mijn gezondheid staat voorop.

[Klaproos]

Ik leef met je mee Ilja, wat heb je veel meegemaakt.
Ook ik heb geen borstweefsel meer. Maar de protheses gaan eruit.
Sterkte!